دائه جویونگ ( ته جویونگ ) ( 고왕 یا 高王 ) مؤسس حکومت بالهایی و پادشاه بالهایی احتمالاً از ۶۹۸ بعد از میلاد تا ۷۱۹ بعد از میلاد بود. اصل و نسب او به شدت مورد مناقشه است. تعداد زیادی از تاریخ دانان کره ای او را از وارثان گوگوریو و برخی از تاریخ دانان در چین او را از دودمان مالگال می دانند.
در سال ۶۶۸، سلسلهٔ گوگوریو ، توسط سلسله های شیلا و تانگ از بین رفت. در نتیجه بیشتر سرزمین گوگوریو به دست تانگ افتاده و حدود صد هزار تن از پناهندگان گوگوریو مجبور شدند تا به تانگ رفته و در آنجا مورد سو استفاده شدید قرار گرفتند. بعد از سه دهه تحمل رنج و اندوه، قبیله ی گوران در سال ۶۹۸ در منطقه یک شورش را آغاز کرد. در آن زمان بود که یکی از پناهندگان گوگوریو فرصت را غنیمت شمرده و هم وطنان خود را به منطقه ی سابق گوگوریو در مجاورت رودخانه ی لیائو هدایت کرد. این شخص کسی جز دائه جویونگ نبود.
ته جویونگ اولین فرزند ژنرال گوگوریویی ته جونگ سانگ بود محل تولد وی مشخص نیست کتاب New book of Tang ریشه وی را از مالگال یا همان موهه ( جورچن ها ) می داند در نسخه کهن این کتاب اما درکنار ذکر این مسئله، او را اهلی از موهه دانسته و ذکر کرده که شاخه ای از مردم گوگوریو بوده اند ( درحالیکه در کتاب جدید این مسئله صادق نیست ) . پدر او یکی از جنگجویان مورداحترام، باتجربه و قدرتمند سرزمین بود که طی جنگ های مداوم با تانگ به شهرت رسیده بود و به همین دلیل مقبولیت نسبی را نیز نزد مردم داشت.
ته جویونگ احتمالاً در اواخر سلسلهٔ گوگوریو متولد شده است او و پدرش مصمم بودند تا گوگوریو را احیا کنند. او با سردستهٔ قبیلهٔ مالگال یعنی گول سابیو متحد شد تا پناهندگان گوگوریو و قبایل مالگال را به منطقهٔ شمال شرقی منتقل کنند. سلسلهٔ تانگ سعی کرد تا ته جویونگ را شکست دهد ولی ته جویونگ و ارتش وی دشمن را نابود کردند. بعد از سال ها استثمار و مهاجرت های متناوب، پناهدگان گوگوریو از لحاظ جسمانی خسته بودند ولی آنها به یک گروه قوی تر تبدیل شده بودند و بهترین مهارت های مبارزه ای خود را در نبرد بروز دادند. ته جویونگ ۱۰۰۰ کمین را در منطقه انجام داد و استراتژی وی در برابر حدود دویست هزار سرباز تانگ موفقت آمیز بود. به لطف شجاعت و استراتژی های موفقت آمیزش، دائه جویونگ نبرد را برده و بعد از پیمودن مسافتی ۵۰۰۰ کیلومتری سرانجام در سال ۶۹۸ یک دژ در کوهستان دونگ مو ساخته شده و سرزمین جدید پال هه نامیده شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر سال ۶۶۸، سلسلهٔ گوگوریو ، توسط سلسله های شیلا و تانگ از بین رفت. در نتیجه بیشتر سرزمین گوگوریو به دست تانگ افتاده و حدود صد هزار تن از پناهندگان گوگوریو مجبور شدند تا به تانگ رفته و در آنجا مورد سو استفاده شدید قرار گرفتند. بعد از سه دهه تحمل رنج و اندوه، قبیله ی گوران در سال ۶۹۸ در منطقه یک شورش را آغاز کرد. در آن زمان بود که یکی از پناهندگان گوگوریو فرصت را غنیمت شمرده و هم وطنان خود را به منطقه ی سابق گوگوریو در مجاورت رودخانه ی لیائو هدایت کرد. این شخص کسی جز دائه جویونگ نبود.
ته جویونگ اولین فرزند ژنرال گوگوریویی ته جونگ سانگ بود محل تولد وی مشخص نیست کتاب New book of Tang ریشه وی را از مالگال یا همان موهه ( جورچن ها ) می داند در نسخه کهن این کتاب اما درکنار ذکر این مسئله، او را اهلی از موهه دانسته و ذکر کرده که شاخه ای از مردم گوگوریو بوده اند ( درحالیکه در کتاب جدید این مسئله صادق نیست ) . پدر او یکی از جنگجویان مورداحترام، باتجربه و قدرتمند سرزمین بود که طی جنگ های مداوم با تانگ به شهرت رسیده بود و به همین دلیل مقبولیت نسبی را نیز نزد مردم داشت.
ته جویونگ احتمالاً در اواخر سلسلهٔ گوگوریو متولد شده است او و پدرش مصمم بودند تا گوگوریو را احیا کنند. او با سردستهٔ قبیلهٔ مالگال یعنی گول سابیو متحد شد تا پناهندگان گوگوریو و قبایل مالگال را به منطقهٔ شمال شرقی منتقل کنند. سلسلهٔ تانگ سعی کرد تا ته جویونگ را شکست دهد ولی ته جویونگ و ارتش وی دشمن را نابود کردند. بعد از سال ها استثمار و مهاجرت های متناوب، پناهدگان گوگوریو از لحاظ جسمانی خسته بودند ولی آنها به یک گروه قوی تر تبدیل شده بودند و بهترین مهارت های مبارزه ای خود را در نبرد بروز دادند. ته جویونگ ۱۰۰۰ کمین را در منطقه انجام داد و استراتژی وی در برابر حدود دویست هزار سرباز تانگ موفقت آمیز بود. به لطف شجاعت و استراتژی های موفقت آمیزش، دائه جویونگ نبرد را برده و بعد از پیمودن مسافتی ۵۰۰۰ کیلومتری سرانجام در سال ۶۹۸ یک دژ در کوهستان دونگ مو ساخته شده و سرزمین جدید پال هه نامیده شد.
wiki: دائه جویونگ