خیرگی

خیرگی یکی از عوامل آزاردهنده در روشنایی است که موجب می شود حوزهٔ دید محدود شود و چشم و ذهن افراد را دچار خستگی می کند. خیرگی می تواند بر اثر استفاده از چراغ های نامناسب، قرارگرفتن چراغ یا پنجره در موقعیت نامناسب، یا انعکاس بیش از اندازهٔ سطوح ایجاد شود. [ ۱] برای جلوگیری از خیرگی ناتوان کننده چراغ ها باید با زاویهٔ ۴۵ درجه از خط دید چشم نصب شوند. [ ۲] هرچه زاویهٔ بین منبع نور و خط دید بیشتر باشد خیرگی کمتر خواهد بود و بهتر است رفلکتور دور چراغ بگونه ای انتخاب شود که لامپ درون آن مستقیماً دیده نشود. [ ۳]
خیرگی ناتوان کننده اصطلاحی است برای اشاره به خیرگی ای که مخل دیدن اشیاء باشد و الزاماً ناراحت کننده نیست. [ ۴]
برای جلوگیری از خیرگی بهتر است نکات زیر در محل نصب چراغ در نظر گرفته شود:[ ۵]
• هرچه ارتفاع نصب چراغ بیشتر باشد خیرگی کمتر خواهد بود.
• در اتاق های بزرگ به علت وجود منابع نور متعدد اجتناب از خیرگی سخت تر است.
• بهتر است زمینهٔ منبع روشنایی ( که معمولاً سقف است ) رنگ روشنی داشته باشد تا نسبت درخشندگی بین لامپ و زمینه متناسب گردند. دیوارها روشنی متوسط و کف ها تیره تر باشند و ضرایب بازتاب استانداردی داشته باشند.
• بهتر است افزون بر روشنایی عمومی، از روشنایی موضعی مناسب نیز استفاده شود.
• برای بازرسی ظروف شیشه ای نیمه شفاف بهتر است منبع نور از پایین و از راه یک صفحهٔ شفاف یا شیشهٔ مات تابیده شود.
• تا حد امکان منابع بازتاب دهندهٔ نور باید از جلوی دید چشم جمع آوری شوند یا با مواد غیرقابل انعکاس پوشانده شوند.
• برای تأمین روشنایی کارهای دقیق مثل نقشه کشی و طراحی می توان از چراغ هایی که در داخل سقف کاذب قرار می گیرند استفاده نمود.
• نمایشگرهای رایانه و دیگر نمایشگرها باید به گونه ای قرار بگیرند که بازتاب دهندهٔ نور منابع روشنایی نباشند.