خیار ما یفسد من یومه

[ویکی فقه] خیار ثابت در کالایی که زود فاسد می شود را خیار مایَفسُدُ مِن یَوْمِهِ گویند. از آن در باب تجارت سخن گفته اند.
هرگاه کسی کالایی بفروشد که بیشتر از یک شبانه روز نمی ماند و فاسد می شود، مانند سبزی و برخی میوه ها، در صورتی که خریدار آن را تحویل نگرفته و بهای آن را نپرداخته باشد، فروشنده تا شب صبر می کند و با داخل شدن شب، حق خیار پیدا می کند و می تواند معامله را برهم زند. مراد از «یوم» یک شبانه روز است نه روز به تنهایی.
خیار یاد شده از مصادیق خیار تأخیر است و احکام آن را دارد.

قول دیگر در خیار ما یفسد من یومه
برخی گفته اند: خیار ما یَفسُدُ من یومه در هر کالای زود فاسد شدنی، حتی در کمتر از نصف روز یا بیشتر از یک شبانه روز، از زمان خوف فساد، برای فروشنده ثابت می شود و خصوصیتی برای فاسد شدنی در یک شبانه روز نیست.

مراد از فساد در شرط خیار
مراد از فساد، فساد حقیقی، یعنی از بین رفتن نیست، بلکه مراد دگرگون شدن عین و نقصان وصف، همچون تغییر رنگ و طعم میوه و سبزی است.

خیار یا بطلان معامله
...