خوشحال خان خَتَّک ( به پشتو: خوشحال خان خټک ) ( ۱۰۲۲–۱۱۰۰ هجری؛ ۱۶۱۳–۱۶۸۹ میلادی ) معروفترین شاعر در دوران آغازین ادبیات پشتو است. [ ۱] وی به دو زبان پشتو و فارسی شعر می گفت.
برخی از سخنوران پیرو سبک خوشحال، و شامل شده در مکتب ادبی وی، عبارتند از: اشرف خان هجری، سکندرخان ختک، صدرخان ختک، و عبدالقادر خان ختک.
خوشحال خان در شعرهای خود پشتوها را به خاطر چنددستگی سرزنش زیادی کرده است. [ ۲] خوشحال خان در سدهٔ ۱۷ میلادی و در زمان امپراتوری گورکانی هند در کوهپایه های هندوکش در استان مرزی شمال غربی پاکستان امروزی زندگی می کرد. او در منطقه نوشهره به دنیا آمد.
خوش حال خان بیک فرزند شهبازخان ختک در سال ۱۰۲۲ هجری به دنیا آمد. خوش حال خان یک جنگجو و رئیس ایل ختک نیز بود. روستای خوشحال بیگ «اکوره ختک» نام دارد و ختک ها در این روستا ساکنند. خوشحالخان چندین سال در هند در قلعهٔ «رنتنهبور» زندانی بود و افراد ایل ختک موفق شدند او را از این زندان فراری بدهند و تا زمانی که به روستا خود نرسیدند اورنگ زیب از این گریز آگاه نشده بود. خوش حال خان پس از آن با تیموریان نبرد کرد، و با شاه اورنگ زیب تا زمان مرگ دشمن بود و درین گیرودار در سال ۱۱۰۰ هجری در سن ۷۸ سالگی درگذشت.
گفته می شود که خوش حال خان کتاب «هدایه در فقه» را به پشتو ترجمه کرد، و کتاب های بسیار دیگری نیز نوشت.
در مورد دیوان اشعار خوشحال خان گفته اند که به چهار هزار بیت می رسد و مشهورترین کتاب وی دستارنامه است، که گفته اند در زندان ظرف شش روز نوشته شده است. [ ۳]
خوشحال خان ختک، در گونه ها و قالب های گوناگون، چون غزل، قصیده، رباعی، قطعه، مثنوی، ترکیب بند، ترجیع بند، مخمس، و غیره به زبان پشتو، شعر سروده است. منظومه های: بازنامه، سوات نامه، فضلنامه، فالنامه، طب نامه، اخلاقنامه، فراقنامه، نام حق، خطنامه، فارسی وینا و غیره، در مجموع، حدود یکهزار صفحه از دیوان او را به خود اختصاص داده است.
نمونه شعر پشتو:
بخش پایانی دیوان خوشحال خان اشعار فارسی اوست که ذیل عنوان «خوشحال خان ختک فارسی وینا» آمده است. این بخش از اشعار از ص ۹۸۶ تا ۱۰۰۴ دیوان را به خود اختصاص داده است که تعداد ۴۶ غزل و ۱۰ رباعی و یک فرد و پنج غزل ملمع ( فارسی - پشتو ) را دربر می گیرد.
خوشحال خان، شش غزل ملمع ( فارسی - پشتو ) نیز سروده که در مجموع شامل ۴۶ بیت است. این غزل ها فارسی است که معمولاً کلمات قافیهٔ آن را پشتو آورده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبرخی از سخنوران پیرو سبک خوشحال، و شامل شده در مکتب ادبی وی، عبارتند از: اشرف خان هجری، سکندرخان ختک، صدرخان ختک، و عبدالقادر خان ختک.
خوشحال خان در شعرهای خود پشتوها را به خاطر چنددستگی سرزنش زیادی کرده است. [ ۲] خوشحال خان در سدهٔ ۱۷ میلادی و در زمان امپراتوری گورکانی هند در کوهپایه های هندوکش در استان مرزی شمال غربی پاکستان امروزی زندگی می کرد. او در منطقه نوشهره به دنیا آمد.
خوش حال خان بیک فرزند شهبازخان ختک در سال ۱۰۲۲ هجری به دنیا آمد. خوش حال خان یک جنگجو و رئیس ایل ختک نیز بود. روستای خوشحال بیگ «اکوره ختک» نام دارد و ختک ها در این روستا ساکنند. خوشحالخان چندین سال در هند در قلعهٔ «رنتنهبور» زندانی بود و افراد ایل ختک موفق شدند او را از این زندان فراری بدهند و تا زمانی که به روستا خود نرسیدند اورنگ زیب از این گریز آگاه نشده بود. خوش حال خان پس از آن با تیموریان نبرد کرد، و با شاه اورنگ زیب تا زمان مرگ دشمن بود و درین گیرودار در سال ۱۱۰۰ هجری در سن ۷۸ سالگی درگذشت.
گفته می شود که خوش حال خان کتاب «هدایه در فقه» را به پشتو ترجمه کرد، و کتاب های بسیار دیگری نیز نوشت.
در مورد دیوان اشعار خوشحال خان گفته اند که به چهار هزار بیت می رسد و مشهورترین کتاب وی دستارنامه است، که گفته اند در زندان ظرف شش روز نوشته شده است. [ ۳]
خوشحال خان ختک، در گونه ها و قالب های گوناگون، چون غزل، قصیده، رباعی، قطعه، مثنوی، ترکیب بند، ترجیع بند، مخمس، و غیره به زبان پشتو، شعر سروده است. منظومه های: بازنامه، سوات نامه، فضلنامه، فالنامه، طب نامه، اخلاقنامه، فراقنامه، نام حق، خطنامه، فارسی وینا و غیره، در مجموع، حدود یکهزار صفحه از دیوان او را به خود اختصاص داده است.
نمونه شعر پشتو:
بخش پایانی دیوان خوشحال خان اشعار فارسی اوست که ذیل عنوان «خوشحال خان ختک فارسی وینا» آمده است. این بخش از اشعار از ص ۹۸۶ تا ۱۰۰۴ دیوان را به خود اختصاص داده است که تعداد ۴۶ غزل و ۱۰ رباعی و یک فرد و پنج غزل ملمع ( فارسی - پشتو ) را دربر می گیرد.
خوشحال خان، شش غزل ملمع ( فارسی - پشتو ) نیز سروده که در مجموع شامل ۴۶ بیت است. این غزل ها فارسی است که معمولاً کلمات قافیهٔ آن را پشتو آورده است.
wiki: خوشحال خان ختک