لغت نامه دهخدا
خلی. [ خ َ لا ] ( ع اِ ) گیاه تر. ج ، اخلاء. || هر تره برکنده. ج ، اخلاء.
خلی. [ خ َ لی ی ] ( ع ص ) بری از عیب. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ).
خلی.[ خ َ لی ی ] ( ع ص ، اِ ) مرد خالی از غم و فارغ و بری. || مرد بی زن. ج ، خلیون ، اخلیاء. || خانه زنبور که در وی عسل نهد. خم مانندی از گل و یا از چوب که درونش تهی گردانند تا زنبوران در آن عسل نهند. کندو. || اسفل درخت که به خم ماند. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ).
خلی. [ خ ُ لی ی ] ( ع ص ) شتری که در علفهای شیرین بچرد. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ).
خلی. [ خ ُ ] ( حامص ) دیوانگی. سفاهت. ساده لوحی. چلچلی. ( یادداشت بخط مؤلف ).
خلی. [ خ ُ ] ( اِ ) برقوق. رجوع به برقوق درین لغت نامه و جنگل شناسی ساعی ج 2 ص 241 شود.
فرهنگ فارسی
گویش مازنی
واژه نامه بختیاریکا
دانشنامه عمومی
خلی (داغستان). خلی ( به لاتین: Kheli ) یک منطقهٔ مسکونی در روسیه است که در داغستان واقع شده است. [ ۱] [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف
wiki: خلی (داغستان)
مترادف ها
پوچی، چرندی، مزخرف بودن، خلی، نا مربوطی
خلی، بیچارگی، نومیدی، لاعلاجی، نومیدی زیاد
خلی، نابهنگامی، جسارت، گستاخی، اهانت، خیره چشمی، بی ربطی، بی موقعی
پیشنهاد کاربران
دربختیاری :
خَل =کج
خَل =کج
کله خشکی . [ ک َل ْ ل َ / ل ِ خ ُ ] ( حامص مرکب ) خلی . دیوانه مزاجی . ( فرهنگ فارسی معین ) . و رجوع به کله خشک شود. || کله شقی . یکدندگی . ( فرهنگ فارسی معین ) . و رجوع به کله خشک شود. || تریاکی بودن . ( فرهنگ فارسی معین ) . و رجوع به کله خشک شود.
در زبان گیلکی
خُلی : گوجه سبز، آلوچه
خُلی دار : درخت آلوچه ، درخت گوجه سبز
خُلی : گوجه سبز، آلوچه
خُلی دار : درخت آلوچه ، درخت گوجه سبز
سلام ضمن تشکر از برنامه ترجمه آنلاین تون . معنی این کلمه که به نظرم فعل هست رو نداشتید درکتاب نهج البلاغه فکر کنم حکمت ۵۷ باشه خلی با ضمه روی خ و تشدید روی لام وکسره ریرلام لطفا معنی این کلمه راهم بگذارید