خلبان خودکار یک سامانه است که برای هدایت یک هواپیما بدون کمک انسان استفاده می شود؛ که حتی برای فضاپیما و موشک نیز استفاده می شود.
در روزهای اولیه از حمل و نقل هوایی، هواپیماها به منظور یک حمل و نقل هوایی به یک خلبان جهت پرواز ایمن نیاز داشتند. محدوده زمانی پرواز گاهی اوقات افزایش میابد و این خود باعث خستگی جدی می گردد. خلبان اتوماتیک طراحی شده است برای انجام برخی از وظایف خلبان. اولین خلبان اتوماتیک هواپیما توسط شرکت اسپری در سال ۱۹۱۲ توسعه داده شد. خلبان اتوماتیک به یک شاخص عنوان ژیروسکوپی و شاخص اپراتور هیدرولیکی و سکان متصل بود. ایلرونز به بال دوسطحی برای تولید پایداری ثبات رول متصل ولازم نبود. این مجازه که هواپیما بر روی یک سطح پرواز کند و از حجم کار خلبان کاسته بشود. همه هواپیمای مسافربری پروازی امروزی یک سیستم خلبان اتوماتیک دارا می باشند.
سیستم های افزایندهٔ پایداری ( Stability Augmentation System: SAS ) نوعی از سیستم های کنترل اتوماتیک پرواز هستند. هرچند به جای قرار دادن هواپیما در یک شرایط یا مسیر از پیش تعیین شده، باعث اصلاح میرایی نوسانات به مقدار مطلوب، بدون در نظر گرفتن شرایط و مسیر پروازی می شود. سیستم افزایندهٔ پایداری می تواند باعث پایداری هواپیما در یک یا چند محور بشود. برای مثال، یک نوع معمول آن میراگر یاو ( Yaw Damper ) نام دارد که برای پایداری و برطرف کردن مود غلت هلندی ( Dutch Roll ) در هواپیماهای دارای Sweep back می شود؛ و نیز برخی از این سیستم ها همراه با سیستم اتوپایلوت هستند. میراگرهای یاو شامل حسگر نرخ یاو، کامپیوتر یا آمپلیفایر و سروو - اکچویتور ( Servo - Actuator ) می باشد. این سیستم با استفاده از سنسور خود، زمان شروع نوسان غلت هلندی را می سنجد. رایانه میزان جابه جایی های سکان عمودی را محاسبه کرده و سپس به عملگرها فرمان مربوطه را می دهد تا سطوح کنترلی را حرکت دهند. از آنجا که تمام هواپیماهای دارای بال سوییپ ( Sweep back ) ، مود داچ - رول ناپایداری دارند، از این سیستم، در آن ها استفاده می شود. [ ۱] [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر روزهای اولیه از حمل و نقل هوایی، هواپیماها به منظور یک حمل و نقل هوایی به یک خلبان جهت پرواز ایمن نیاز داشتند. محدوده زمانی پرواز گاهی اوقات افزایش میابد و این خود باعث خستگی جدی می گردد. خلبان اتوماتیک طراحی شده است برای انجام برخی از وظایف خلبان. اولین خلبان اتوماتیک هواپیما توسط شرکت اسپری در سال ۱۹۱۲ توسعه داده شد. خلبان اتوماتیک به یک شاخص عنوان ژیروسکوپی و شاخص اپراتور هیدرولیکی و سکان متصل بود. ایلرونز به بال دوسطحی برای تولید پایداری ثبات رول متصل ولازم نبود. این مجازه که هواپیما بر روی یک سطح پرواز کند و از حجم کار خلبان کاسته بشود. همه هواپیمای مسافربری پروازی امروزی یک سیستم خلبان اتوماتیک دارا می باشند.
سیستم های افزایندهٔ پایداری ( Stability Augmentation System: SAS ) نوعی از سیستم های کنترل اتوماتیک پرواز هستند. هرچند به جای قرار دادن هواپیما در یک شرایط یا مسیر از پیش تعیین شده، باعث اصلاح میرایی نوسانات به مقدار مطلوب، بدون در نظر گرفتن شرایط و مسیر پروازی می شود. سیستم افزایندهٔ پایداری می تواند باعث پایداری هواپیما در یک یا چند محور بشود. برای مثال، یک نوع معمول آن میراگر یاو ( Yaw Damper ) نام دارد که برای پایداری و برطرف کردن مود غلت هلندی ( Dutch Roll ) در هواپیماهای دارای Sweep back می شود؛ و نیز برخی از این سیستم ها همراه با سیستم اتوپایلوت هستند. میراگرهای یاو شامل حسگر نرخ یاو، کامپیوتر یا آمپلیفایر و سروو - اکچویتور ( Servo - Actuator ) می باشد. این سیستم با استفاده از سنسور خود، زمان شروع نوسان غلت هلندی را می سنجد. رایانه میزان جابه جایی های سکان عمودی را محاسبه کرده و سپس به عملگرها فرمان مربوطه را می دهد تا سطوح کنترلی را حرکت دهند. از آنجا که تمام هواپیماهای دارای بال سوییپ ( Sweep back ) ، مود داچ - رول ناپایداری دارند، از این سیستم، در آن ها استفاده می شود. [ ۱] [ ۲]
wiki: خلبان خودکار