خضوع و خشوع هنگام قرائت

[ویکی فقه] خضوع و خشوع هنگام قرائت،از مستحبات قرائت قرآن است.
لین و نرمی هرگاه در قلب حاصل شود، از آن جهت که باعث انکسار و افتقار و تذلل می شود «خضوع» و از آن جهت که باعث خوف و خشیت و عمل می شود «خشوع» است.
حفظ خضوع تا پایان تلاوت
بعضی گفته اند خضوع به قلب است و خشوع به اعضا (صدا و نگاه). شایسته است که قاری هنگام تلاوت با یاد عظمت و جلال خداوند و اهمیت آیات الهی در خود حالت خضوع و خشوع به وجود آورد و این حالت را تا پایان تلاوت حفظ کند. خضوع و خشوع از مستحبات قرائت قرآن است.
روایت پیامبر در مورد خضوع
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلّم دراین باره می فرماید:«تا زمانی قرآن بخوانید که در تلاوت آن قلوب شما نرم می شود و در خود احساس خضوع می کنید؛ در غیر این صورت، حق تلاوت را ادا نکرده اید».