[ویکی فقه] خصوصیات مترجم قرآن. مترجم قرآن علاوه بر آشنایی با مبانی نظری ترجمه (زبان شناسی) باید زبان دان نیز باشد. البته این دو با هم متفاوت است کار زبان شناس اساساً تشخیص و توصیف است وکار زبان دان تألیف می باشد.
اصل اول از اصول زبان دانی آگاهی بر عرف و فرهنگ زبان مبدأ است.(زبان مبدأ یا Language vaieties زبانی است که مورد توجه قرار می گیرد. )اصل دوم نیز گریز از گروه برداری های زبان مقصد است.(زبان مقصد یا Language receptor زبانی است که ترجمه به آن زبان انجام می شود. ) مترجم با تبحر در زبان مبدأ و مقصد، باید بتواند الگوهای مناسب با روح زبان مقصد را برای واژگان زبان مبدأ فراهم آورد.اصل سوم از اصول زبان دانی که بیشتر موجب تقویت مهارت های زبانی می شود، توجه به فهم عرفی جامعه مترجمان، مفسران و اهل لغت است. در مواضعی که معنای خاصی مورد اتفاق مترجمان و مفسران است، به معانی شاذ دیگر، و لو صحیح باشد، باید به سوء ظن نگریست؛ البته این قاعده بدان معنی نیست که همه آنچه را اکثر مترجمان بر آن متفقند، مطلقاً صحیح بپنداریم. ارائه برداشت های نادر، تها در مواردی جایز است که به صحیح بودن آن معنا و سقیم بودن سایر برداشت ها، با ادله ای متین و محکم، قطع و یقین حاصل کرده باشیم. آنجا هم که هر دو سوی معنا درست می نماید؛ تمسک به قول رایج اولی است. مثلاً هنگامی که قاطبه مترجمان «یوم الدین» را به «روز جزا» یا «دوران پاداش» و... برمی گردانند، ترجمه آن به «روز قانون» نادرست است؛ اگرچه «جزا» به معنای «قانون» هم آمده باشد.خوب است بدانیم بهترین راهکار در این مورد، برای این که برگردان های نادرست دامن ترجمه ما را نیالاید، شناخت اشتباهات سایر مترجمان و پرهیز از آنهاست، هر مترجمی که بر سفره فعالیت ها و ترجمه متون قرآنی نشسته است، به دلیل ویژگی های خاص این متون، پیش از هر چیز باید به جمع آوری اشتباهات ترجمه های ارائه شده بپردازد. با این شیوه وقتی مترجم به آن لغزشگاه ها رسید، محتاطانه گام برمی دارد و از انحراف احتمالی می پرهیزد.
متعهد بودن
مشخصه دیگر مترجم متون قرآنی متعهد بودن اوست، متون مقدس قرآنی و روایی نسبت به متون عادی تعهد بیشتری را می طلبد؛ تعهد به ارائه صحیح فرموده های شارع مقدس و راهنمایی های او، تعهد در اولیات هرمنوتیکی در برداشت های معنایی، تعهد به مسائل زبان شناسی متن مقصد، تعهد به متن مبدأ و... مطلب کاملاً روشن است و بسط آن ممل خاطر می باشد.
نکات
الف. پایبندی به عقاید، اخلاق ، آداب و احکام الهی لازم مترجم این مجال است. مترجمی که این قسم وجدان عمل را در خود نپرورد، در ترجمه آیات به مبانی ناب مذهب خود توجه نمی کند؛ مثلاً آیه وضو را با پیش فرض اندیشه های مجعول عامه بر می گرداند و بدینسان.ب. مترجم متون قرآن از حجم کار نگران نیست؛ بلکه پیوسته لطف و عنایات الهی را پیش چشم خود می دارد و سر بر آستان حضرتش نهاده در راه اعتلای کلمه حق مدد می جوید. اتکال و امید بر امدادهای الهی داشتن، شرط اولیه گام نهادن در این مسیر است.ج. بر پایه جدا ناپذیر بودن ثقلین و اینکه هر یک آیینه دیگری است، مترجم برای طرح اندیشه های زلال اهل بیت ـ علیهم السّلام ـ در کنار ثقل اکبر، هیچ تلاشی را از خود فرو نگذارد، به دفاع از عقاید حقه می پردازد و غبار معانی غیرحقیقی را از ترجمه خود می سترد.د. برابر نهاده های واژگانی را مترجم قرآن نباید از نااهلان و نا آشنایان با مفاهیم اسلامی وام بگیرد. مثلاً معنای « جنگ » را شایسته نیست بر مفهوم « جهاد » که قدسیت خاصی دارد و واجبی از فروع دین مبین اسلام است، تحمیل کند.
تسلط بر متون
...
اصل اول از اصول زبان دانی آگاهی بر عرف و فرهنگ زبان مبدأ است.(زبان مبدأ یا Language vaieties زبانی است که مورد توجه قرار می گیرد. )اصل دوم نیز گریز از گروه برداری های زبان مقصد است.(زبان مقصد یا Language receptor زبانی است که ترجمه به آن زبان انجام می شود. ) مترجم با تبحر در زبان مبدأ و مقصد، باید بتواند الگوهای مناسب با روح زبان مقصد را برای واژگان زبان مبدأ فراهم آورد.اصل سوم از اصول زبان دانی که بیشتر موجب تقویت مهارت های زبانی می شود، توجه به فهم عرفی جامعه مترجمان، مفسران و اهل لغت است. در مواضعی که معنای خاصی مورد اتفاق مترجمان و مفسران است، به معانی شاذ دیگر، و لو صحیح باشد، باید به سوء ظن نگریست؛ البته این قاعده بدان معنی نیست که همه آنچه را اکثر مترجمان بر آن متفقند، مطلقاً صحیح بپنداریم. ارائه برداشت های نادر، تها در مواردی جایز است که به صحیح بودن آن معنا و سقیم بودن سایر برداشت ها، با ادله ای متین و محکم، قطع و یقین حاصل کرده باشیم. آنجا هم که هر دو سوی معنا درست می نماید؛ تمسک به قول رایج اولی است. مثلاً هنگامی که قاطبه مترجمان «یوم الدین» را به «روز جزا» یا «دوران پاداش» و... برمی گردانند، ترجمه آن به «روز قانون» نادرست است؛ اگرچه «جزا» به معنای «قانون» هم آمده باشد.خوب است بدانیم بهترین راهکار در این مورد، برای این که برگردان های نادرست دامن ترجمه ما را نیالاید، شناخت اشتباهات سایر مترجمان و پرهیز از آنهاست، هر مترجمی که بر سفره فعالیت ها و ترجمه متون قرآنی نشسته است، به دلیل ویژگی های خاص این متون، پیش از هر چیز باید به جمع آوری اشتباهات ترجمه های ارائه شده بپردازد. با این شیوه وقتی مترجم به آن لغزشگاه ها رسید، محتاطانه گام برمی دارد و از انحراف احتمالی می پرهیزد.
متعهد بودن
مشخصه دیگر مترجم متون قرآنی متعهد بودن اوست، متون مقدس قرآنی و روایی نسبت به متون عادی تعهد بیشتری را می طلبد؛ تعهد به ارائه صحیح فرموده های شارع مقدس و راهنمایی های او، تعهد در اولیات هرمنوتیکی در برداشت های معنایی، تعهد به مسائل زبان شناسی متن مقصد، تعهد به متن مبدأ و... مطلب کاملاً روشن است و بسط آن ممل خاطر می باشد.
نکات
الف. پایبندی به عقاید، اخلاق ، آداب و احکام الهی لازم مترجم این مجال است. مترجمی که این قسم وجدان عمل را در خود نپرورد، در ترجمه آیات به مبانی ناب مذهب خود توجه نمی کند؛ مثلاً آیه وضو را با پیش فرض اندیشه های مجعول عامه بر می گرداند و بدینسان.ب. مترجم متون قرآن از حجم کار نگران نیست؛ بلکه پیوسته لطف و عنایات الهی را پیش چشم خود می دارد و سر بر آستان حضرتش نهاده در راه اعتلای کلمه حق مدد می جوید. اتکال و امید بر امدادهای الهی داشتن، شرط اولیه گام نهادن در این مسیر است.ج. بر پایه جدا ناپذیر بودن ثقلین و اینکه هر یک آیینه دیگری است، مترجم برای طرح اندیشه های زلال اهل بیت ـ علیهم السّلام ـ در کنار ثقل اکبر، هیچ تلاشی را از خود فرو نگذارد، به دفاع از عقاید حقه می پردازد و غبار معانی غیرحقیقی را از ترجمه خود می سترد.د. برابر نهاده های واژگانی را مترجم قرآن نباید از نااهلان و نا آشنایان با مفاهیم اسلامی وام بگیرد. مثلاً معنای « جنگ » را شایسته نیست بر مفهوم « جهاد » که قدسیت خاصی دارد و واجبی از فروع دین مبین اسلام است، تحمیل کند.
تسلط بر متون
...
wikifeqh: خصوصیات_مترجم_قرآن