خشا

لغت نامه دهخدا

خشا. [ خ ُ ] ( ع اِ ) کشت سیاه و تباه. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ).

خشا. [ خ َ ] ( اِخ ) نام کوهی است در دیار محارب. ( از معجم البلدان ).

فرهنگ فارسی

نام کوهی است در دیار محارب

پیشنهاد کاربران

خشه =khashe در اصل به معنی "نیرو " بوده است
خشه گیاه قدرت" اسپست گیاهی هفت ساله که کاشته می شود دانه های آن بنفش رنگ می باشد و بسیار نیروزا هست در زمانهای قدیم خوراک اسب ها بود و معنی آن قدرت است.

بپرس