[ویکی فقه] خزینة الاصفیاء. خزینة الاصفیاء، تذکره فارسی درباره احوال بزرگان اولیا و مشایخ صوفیه ، نوشته غلام سرور لاهوری (۱۲۴۴ـ۱۳۰۷) می باشد.
تألیف آن در ۱۲۸۰ آغاز شد و در شوال ۱۲۸۱ به پایان رسید. مؤلف مادّه تاریخ های « مقدس خزینه ابرار » و « مخزن اسرار گنج اولیا » و « خزینه خوب » را برای آغاز کتاب و « خزانه خوبی » را برای پایان تألیف سرورده است. عنوان کتاب نیز حاکی از تاریخ آغاز تألیف آن است. با این حال، لاهوری در خاتمه کتاب گفته که شرح احوال بعضی از مشایخ را، که در ۱۲۸۲ و ۱۲۸۳ وفات یافته اند، بعداً به کتاب افزوده است.
تألیف آن در ۱۲۸۰ آغاز شد و در شوال ۱۲۸۱ به پایان رسید. مؤلف مادّه تاریخ های « مقدس خزینه ابرار » و « مخزن اسرار گنج اولیا » و « خزینه خوب » را برای آغاز کتاب و « خزانه خوبی » را برای پایان تألیف سرورده است. عنوان کتاب نیز حاکی از تاریخ آغاز تألیف آن است. با این حال، لاهوری در خاتمه کتاب گفته که شرح احوال بعضی از مشایخ را، که در ۱۲۸۲ و ۱۲۸۳ وفات یافته اند، بعداً به کتاب افزوده است.
[ویکی فقه] خزینة الاصفیاء، تذکره فارسی درباره احوال بزرگان اولیا و مشایخ صوفیه ، نوشته غلام سرور لاهوری (۱۲۴۴ـ۱۳۰۷) می باشد.
تألیف آن در ۱۲۸۰ آغاز شد و در شوال ۱۲۸۱ به پایان رسید. مؤلف مادّه تاریخ های « مقدس خزینه ابرار » و « مخزن اسرار گنج اولیا » و « خزینه خوب » را برای آغاز کتاب و « خزانه خوبی » را برای پایان تألیف سرورده است. عنوان کتاب نیز حاکی از تاریخ آغاز تألیف آن است. با این حال، لاهوری در خاتمه کتاب گفته که شرح احوال بعضی از مشایخ را، که در ۱۲۸۲ و ۱۲۸۳ وفات یافته اند، بعداً به کتاب افزوده است.
محتوا
او در مقدمه کتاب تصریح دارد که بعد از تألیف گلدسته کرامات ، در مناقب عبدالقادر گیلانی ، از او خواسته شد که کتابی درباره احوال بزرگان دین و مشایخ صوفیه ، احوال و خوارق و کرامات آنان، به تفکیک سلسله های عرفانی ، جدا جدا بنویسد.بدین ترتیب غلام سرور خزینه را در هفت «مخزن» تنظیم کرد:۱) شرح حال حضرت محمد صلی اللّه علیه وآله وسلم و خلفای راشدین و امامان معصوم علیهم السلام و ائمه اهل سنّت ؛۲) مشایخ قادریه ؛۳) مشایخ چشتیه ؛۴) مشایخ نقشبندیه و مجددیه ؛۵) مشایخ سهروردیه ؛۶) مشایخ سلاسل متفرقه؛۷) شامل چهار فصل یا «حِصّه» : درباره همسران پیامبر صلی اللّه علیه وآله وسلم، دختران آن حضرت ، زنان صالح و اهل کرامت، مجانین و مجاذیب گذشته و حال.سپس خاتمه کتاب آمده است.
جایگاه
گفته شده که تذکره ای جامع تر از خزینة شامل تراجم برحسب سلسله های عرفانی از آغاز تا قرن سیزدهم، تألیف نشده است. اگر چه این کتاب تذکره عمومی مشایخ صوفیه جهان اسلام است، مؤلف در آن به ضبط تراجم مشایخ شبه قاره و پنجاب اهتمامی خاص داشته و شرح حال مشایخ معاصر یا آنانی را که تازه درگذشته بودند را نیز آورده است. همچنین مؤلف مادّه تاریخ وفات هر یک از مشایخ را نیز در پایان احوال آنان ذکر کرده است.او در مقدمه کتاب منابع خود را کتاب های معتبر متقدمان و متأخران معرفی کرده و در ضمن هر مدخل منابع آن را درج نموده است. بسیاری از این منابع، از جمله تذکره آدم بنوری (احتمالا مناقب الحضرات )، تذکره حضرات حجره ، تذکره نوشاهی ، روضة الاسلام ، معراج الولایة ، مناقب الاولیاء و مناقب الاصفیاء ، تاکنون به چاپ نرسیده و نایاب است. زبان کتاب بسیار ساده و به دور از هرگونه تکلف است و عبارات عربی در آن به ندرت دیده می شود.
بهره برداری
...
تألیف آن در ۱۲۸۰ آغاز شد و در شوال ۱۲۸۱ به پایان رسید. مؤلف مادّه تاریخ های « مقدس خزینه ابرار » و « مخزن اسرار گنج اولیا » و « خزینه خوب » را برای آغاز کتاب و « خزانه خوبی » را برای پایان تألیف سرورده است. عنوان کتاب نیز حاکی از تاریخ آغاز تألیف آن است. با این حال، لاهوری در خاتمه کتاب گفته که شرح احوال بعضی از مشایخ را، که در ۱۲۸۲ و ۱۲۸۳ وفات یافته اند، بعداً به کتاب افزوده است.
محتوا
او در مقدمه کتاب تصریح دارد که بعد از تألیف گلدسته کرامات ، در مناقب عبدالقادر گیلانی ، از او خواسته شد که کتابی درباره احوال بزرگان دین و مشایخ صوفیه ، احوال و خوارق و کرامات آنان، به تفکیک سلسله های عرفانی ، جدا جدا بنویسد.بدین ترتیب غلام سرور خزینه را در هفت «مخزن» تنظیم کرد:۱) شرح حال حضرت محمد صلی اللّه علیه وآله وسلم و خلفای راشدین و امامان معصوم علیهم السلام و ائمه اهل سنّت ؛۲) مشایخ قادریه ؛۳) مشایخ چشتیه ؛۴) مشایخ نقشبندیه و مجددیه ؛۵) مشایخ سهروردیه ؛۶) مشایخ سلاسل متفرقه؛۷) شامل چهار فصل یا «حِصّه» : درباره همسران پیامبر صلی اللّه علیه وآله وسلم، دختران آن حضرت ، زنان صالح و اهل کرامت، مجانین و مجاذیب گذشته و حال.سپس خاتمه کتاب آمده است.
جایگاه
گفته شده که تذکره ای جامع تر از خزینة شامل تراجم برحسب سلسله های عرفانی از آغاز تا قرن سیزدهم، تألیف نشده است. اگر چه این کتاب تذکره عمومی مشایخ صوفیه جهان اسلام است، مؤلف در آن به ضبط تراجم مشایخ شبه قاره و پنجاب اهتمامی خاص داشته و شرح حال مشایخ معاصر یا آنانی را که تازه درگذشته بودند را نیز آورده است. همچنین مؤلف مادّه تاریخ وفات هر یک از مشایخ را نیز در پایان احوال آنان ذکر کرده است.او در مقدمه کتاب منابع خود را کتاب های معتبر متقدمان و متأخران معرفی کرده و در ضمن هر مدخل منابع آن را درج نموده است. بسیاری از این منابع، از جمله تذکره آدم بنوری (احتمالا مناقب الحضرات )، تذکره حضرات حجره ، تذکره نوشاهی ، روضة الاسلام ، معراج الولایة ، مناقب الاولیاء و مناقب الاصفیاء ، تاکنون به چاپ نرسیده و نایاب است. زبان کتاب بسیار ساده و به دور از هرگونه تکلف است و عبارات عربی در آن به ندرت دیده می شود.
بهره برداری
...
wikifeqh: خزینة_الاصفیاء