[ویکی فقه] خِرّیت بن راشد ناجی، خِرّیت بن راشد ناجی، از صحابه و از خوارج است.
در منابع مطالب اندکی در شرح حال او آمده و نام او گاه به حارث بن راشد و حریث بن اسد نیز تصحیف شده است. به نوشته مسعودی بنوناجیه ادعا داشتند که از فرزندان سامة بن لُؤَیّبن غالب اند، اما مسعودی در صحت این ادعا تردید کرده است.
فعالیت اجتماعی
به نظر سیف بن عمر تمیمی در کتاب الفتوح، خرّیت به همراه گروهی از بنوسامه ، در منطقه ای میان مکه و مدینه با پیامبر دیدار کرد. در جنگهای رِدّه در ایام خلافت ابوبکر ، مسلمانان به یاری خرّیت که رهبری بنوناجیه را برعهده داشت، بر لقیط بن مالک ازدی، حاکم شورشی عمان، پیروز شدند. به نوشته سیف بن عمر، خرّیت در دوره عثمان نیز به فرمان عبداللّه بن عامربن کریز به امارت منطقه ای در فارس رسید.
شورش او در ایام خلافت حضرت علی
مفصّل ترین گزارش از زندگی خرّیت بن راشد، درباره شورش او در ایام خلافت حضرت علی علیه السلام است. وی در جنگ جمل جانب طلحه و زبیر را گرفت. بنوناجیه پس از جنگ جمل بر موضع خود پایدار ماندند و قصد نبرد با حضرت علی را داشتند. در باب موضع خرّیت در این هنگام، در منابع سخنی نیامده است. گزارش ثقفی از این واقعه حاکی از مسیحی بودن بنوناجیه است.خرّیت به همراه سی تن از اصحاب خود پس از جنگ صفّین نزد امام علی علیه السلام رفت و پس از اعلام مخالفت خود با آن حضرت، تصمیم به جدا شدن از ایشان گرفت. امام ضمن یادآوری عهد خرّیت در بیعت با خود، او را از این کار برحذر داشت. به گفته مسعودی خرّیت بن راشد پس از آن به همراه سیصد تن به دین مسیحیت بازگشت و همان شب از سپاه امام جدا شد. حضرت برای سرکوب شورش او، زیادبن خَصَفه را همراه گروهی به تعقیب خرّیت فرستاد. خرّیت و یارانش به دهکده نِفَّر در اطراف کوفه رفتند و زادان بن فرح را که از هواداران حضرت و احتمالا والی آن جا بود، به قتل رساندند. زیاد در منطقه مذّار بین واسط و بصره با خرّیت درگیر شد. خرّیت شکست خورد و با دویست تن از هوادارانش که تازه از کوفه به او پیوسته بودند، به اهواز گریخت. با بالاگرفتن خطر خرّیت و شورش برخی از بنوناجیه، حضرت علی سپاهی به فرماندهی مَعْقِل بن قیس ریاحی برای سرکوب او فرستاد. خرّیت پس از شکست از معقل، نزد قبیله عبدالقیس رفت و توانست آن ها را به شورش بر حضرت وادارد. اما در پی اعلان امان معقل ، شماری از هواداری خرّیت دست کشیدند و گروه کثیری از هوادارانش او را ترک کردند. سرانجام، نعمان بن صهبان در نبردی خرّیت را به قتل رساند.
در منابع مطالب اندکی در شرح حال او آمده و نام او گاه به حارث بن راشد و حریث بن اسد نیز تصحیف شده است. به نوشته مسعودی بنوناجیه ادعا داشتند که از فرزندان سامة بن لُؤَیّبن غالب اند، اما مسعودی در صحت این ادعا تردید کرده است.
فعالیت اجتماعی
به نظر سیف بن عمر تمیمی در کتاب الفتوح، خرّیت به همراه گروهی از بنوسامه ، در منطقه ای میان مکه و مدینه با پیامبر دیدار کرد. در جنگهای رِدّه در ایام خلافت ابوبکر ، مسلمانان به یاری خرّیت که رهبری بنوناجیه را برعهده داشت، بر لقیط بن مالک ازدی، حاکم شورشی عمان، پیروز شدند. به نوشته سیف بن عمر، خرّیت در دوره عثمان نیز به فرمان عبداللّه بن عامربن کریز به امارت منطقه ای در فارس رسید.
شورش او در ایام خلافت حضرت علی
مفصّل ترین گزارش از زندگی خرّیت بن راشد، درباره شورش او در ایام خلافت حضرت علی علیه السلام است. وی در جنگ جمل جانب طلحه و زبیر را گرفت. بنوناجیه پس از جنگ جمل بر موضع خود پایدار ماندند و قصد نبرد با حضرت علی را داشتند. در باب موضع خرّیت در این هنگام، در منابع سخنی نیامده است. گزارش ثقفی از این واقعه حاکی از مسیحی بودن بنوناجیه است.خرّیت به همراه سی تن از اصحاب خود پس از جنگ صفّین نزد امام علی علیه السلام رفت و پس از اعلام مخالفت خود با آن حضرت، تصمیم به جدا شدن از ایشان گرفت. امام ضمن یادآوری عهد خرّیت در بیعت با خود، او را از این کار برحذر داشت. به گفته مسعودی خرّیت بن راشد پس از آن به همراه سیصد تن به دین مسیحیت بازگشت و همان شب از سپاه امام جدا شد. حضرت برای سرکوب شورش او، زیادبن خَصَفه را همراه گروهی به تعقیب خرّیت فرستاد. خرّیت و یارانش به دهکده نِفَّر در اطراف کوفه رفتند و زادان بن فرح را که از هواداران حضرت و احتمالا والی آن جا بود، به قتل رساندند. زیاد در منطقه مذّار بین واسط و بصره با خرّیت درگیر شد. خرّیت شکست خورد و با دویست تن از هوادارانش که تازه از کوفه به او پیوسته بودند، به اهواز گریخت. با بالاگرفتن خطر خرّیت و شورش برخی از بنوناجیه، حضرت علی سپاهی به فرماندهی مَعْقِل بن قیس ریاحی برای سرکوب او فرستاد. خرّیت پس از شکست از معقل، نزد قبیله عبدالقیس رفت و توانست آن ها را به شورش بر حضرت وادارد. اما در پی اعلان امان معقل ، شماری از هواداری خرّیت دست کشیدند و گروه کثیری از هوادارانش او را ترک کردند. سرانجام، نعمان بن صهبان در نبردی خرّیت را به قتل رساند.
wikifeqh: خریت_بن_راشد_یزدی