خَرگوش پستانداری گیاه خوار، از تیرهٔ
خرگوشان است که اندامی شبیه به گربه و گوش های دراز و لب های شکافدار دارد. دست های خرگوش از
پاهایش کوتاه تر هستند و بسیار تند حرکت می کند و دارای انواع مختلف است.
در هنگام زمستان به دلیل داشتن
پوست سفید پیدا کردن خرگوش در برف دشوار است. تغییر رنگ پوست این جانور مربوط به ویژگی های زندگی آن ها است؛ یعنی در زمستان سفید شدن پوست این جانور را می توان سازش با محیط ویژگی های حیات دانست.
خرگوش قطبی سوراخ هایی به عمق ۲ متر در برف حفر می کند تا از نوباوگان خود در هنگام خطر محافظت کند.
یکی از گونه های خرگوش، خرگوش آنقوره است. با توجه به میانگین ۵ تا ۶ بچه در هر زایمان، می توانند ۵۰ تا ۶۰ بچه در سال تولید کنند. این نوع خرگوش می تواند از سه ماهگی باردار شود.
خرگوش ها بیش از ۴۴ گونه اند ( اهلی و صحرایی ) . رنگ آن ها
خاکستری و قهوه ای است. خرگوش های دست آموز رنگ های گوناگونی دارند. طول آن ها تا ۶۰ سانتیمتر و وزن آن ها تا ۵ کیلوگرم هم می رسد.
طول عمر آن ها تا ۶ سال و دشمنان آنها روباه،
مار ( مانند
پایتونان ) ، عقاب، و
انسان هستند. سرعت خرگوش به ۴۰ کیلومتر در
ساعت هم می رسد. خرگوش در هر دوره بارداری، ۴ الی ۸ بچه به دنیا می آورد.
خرگوش ها می توانند در چمنزار، علفزار،
جنگل های کم درخت، جنگل های انبوه،
تالاب و حتی
بیابان زندگی کنند. [ ۱] این جانور به صورت گروهی زندگی می کند. شناخته شده ترین گونهٔ خرگوش یعنی
خرگوش اروپایی در سوراخ هایی درون زمین زندگی می کند. و می تواند به سرعت به محیط اطرافش خو بگیرد[ ۱]
بیش از نیمی از خرگوش های جهان در
آمریکای شمالی زندگی می کنند. [ ۱] همچنین جنوب غربی اروپا، آسیای جنوب شرقی، سوماترا، برخی جزیره های
ژاپن و بخش هایی از
آفریقا و
آمریکای جنوبی هم زیستگاه این جانورند. به صورت طبیعی نباید در بیشتر بخش های
اوراسیا خرگوش پیدا کرد. با این حال هم اکنون شماری از گونه های
خرگوش صحرایی در این منطقه یافت می شود. بیشتر خرگوش ها در اثر مبادلهٔ بزرگ میان
آمریکا وارد آمریکای جنوبی شدند. بیشتر این قاره تنها یک گونه از این جانور، خرگوش برزیلی، را دربردارد؛ درحالی که بیشتر
مخروط جنوبی آمریکا بدون خرگوش است.
خرگوش های اروپایی به بسیاری از نقاط جهان برده شده اند. [ ۲]
حفرهٔ
بینی خرگوش توسط استخوان نرمی پیوند خورده است که تنها هنگام بلعیدن کنار می رود برای همین خرگوش ها همواره ناچارند از راه بینی نفس بکشند. خرگوش ها دو سری
دندان پیشین دارند که یکی پشت دیگری جای دارد. به کمک این دندان ها است که می توان خرگوش ها را از دستهٔ جوندگان، که بیشتر با آن ها اشتباه گرفته می شوند جدا کرد. [ ۳]
کارل لینه ریشهٔ خرگوش ها و جوندگان ( مانند
موش صحرایی، موش، سنجاب، همستر،
سگ آبی و … ) را در گروه
سنجابک سانان رده بندی کرده بود. بعدها تصمیم بر آن شد که این دو دستهٔ جانوری را از گروه جدا کنند. آن ها علت این همانندی ها را تنها در فرایند
فرگشت جانوران دیده بودند. هرچند، امروزه با مطالعه بر روی
DNA و شناسایی اجداد آنان نتیجه گیری شده که خرگوش ها و جوندگان دوباره به گروه سنجابک سانان مربوط دانسته شود. [ ۴]
خرگوش (صورت فلکی). خرگوش یا ارنب ( عربی ) یا Lep نام یک
صورت فلکی است.
زمان رسیدن به نصف النهار:۵ بهمن مساحت:۲۹۰ درجه مربع
صورت فلکی خرگوش با وجود ستارگان کم فروغ، از صور باستانی آسمان محسوب می شود . این صورت فلکی نشانگر خرگوش و در واقع موجودی است که نامش در مدارک مکتوب باستانی با
کره ماه قرین بوده است . گفته شده که طعمه مورد علاقه جبار، خرگوش بوده و به همین لحاظ این صورت فلکی در آسمان در پایین
پای شکارچی قرار دارد .
ستاره R خرگوشی یا ستاره سرخ آتشین
بی نهایت جالب است و این یک ستاره نادر از نوع ستارگان کربنی خیلی سرد در نتیجه با چهره ای سرخ است. درخشندگی آن از نوع ۶٫۸تا ۱۰٫۵ متغیر است و هر ۴۳۲ روز یک بار چنین حالتی رخ می دهد و مجداداً به وضع قبلی بر می گردد.
M۷۹ یک
خوشه کروی قدر هشتم در فاصله ۵ درجه جنوب کمی به سمت غرب ستاره
بتا از این صورت فلکی قرار دارد.