خربه البیضاء

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] خربة البیضاء. خِرْبَة البَیضاء، ویرانه های کاخی از سده های نخست اسلامی در سوریه است.
خربة البیضاء یا قصرالابیض در حدود ۱۵۰ کیلومتری جنوب شرقی دمشق ، در بخش حَرّات، در جنوب شرقی سوریه واقع شده است.

[ویکی فقه] خِرْبَة البَیضاء، ویرانه های کاخی از سده های نخست اسلامی در سوریه است.
خربة البیضاء یا قصرالابیض در حدود ۱۵۰ کیلومتری جنوب شرقی دمشق ، در بخش حَرّات، در جنوب شرقی سوریه واقع شده است.
اولین بازدید کننده از کاخ
اولین بار گراهام در ۱۲۷۴/ ۱۸۵۸ از ویرانه های کاخ بازدید کرد و شرحی درباره آن نوشت. پس از مدت کوتاهی، وتسشتاین و م. دو وگوئه از بنا بازدید کردند و گزارشهایی درباره آن نوشتند، از ۱۳۱۵ تا ۱۳۱۷/ ۱۸۹۷ـ ۱۸۹۹، رنه دوسو و ماکس فون اوپنهایم جزئیاتی به این مطالب افزودند، اما هاینتس گاوبه تنها کسی بود که در این بنا حفاری کرد و گزارشهایش را در ۱۳۵۳ش/ ۱۹۷۴ منتشر نمود. این بنا را اقامتگاه ولید بن عبدالملک (حک: ۸۶ـ۹۶) دانسته اند که کاخ های بیابانی بسیاری ساخته است. سواژه و هرتسفلد نیز ساخت آن را در محدوده زمانی سده های اول و دوم ذکر کرده اند، حال آن که دوسو آن را متعلق به قرن چهارم میلادی فرض کرده است.
ساختار بنای کاخ
خربة البیضاء بنایی است مربع شکل، با اضلاعی به طول حدود شصت متر، که در هر گوشه آن یک برج دایره شکل و در وسط اضلاع (به جز دیوار شرقی) برجی نیم دایره تعبیه شده است. دیوارهای بنا دارای دو لایه داخلی و خارجی بوده اند. لایه ها با سنگ های مکعبی و خرده سنگ و گچ ساخته و میان این دو لایه با سنگ و ساروج محکم شده بوده است. ضخامت لایه خارجی ۱۰۱ و لایه داخلی ۸۴ سانتیمتر است و سنگ های بزرگی درون دیوار، دو لایه را به هم متصل کرده اند. این فنّ معماری، پیش از اسلام در جنوب حلب رواج داشته است. ورودی کاخ به عرض ۸۵ر۳ متر، در وسط دیوار شرقی و رو به حیاطی داخلی به وسعت ۴۳×۴۳ متر است. ساختار بنا نشان دهنده ساخت آن در دو دوره است. در مرحله اول، در قرن های ششم و هفتم میلادی، برجی در قسمت جنوبی و اتاق هایی در ضلع غربی کاخ، و در مرحله دوم، در قرنهای سوم و چهارم هجری، دیوارها و فضاهای داخلی زاویه جنوب شرقی و قسمتی از ضلع غربی ساخته شده است. اضلاع اتاق های مرحله اول با کمی اختلاف بین ۵ر۶ تا ۷ متر و اضلاع اتاق های ضلع شرقی کمتر از هفت متر بوده است. بعضی اتاق ها دری خاص خود داشته و گاهی میان دیوارهای حد فاصل دو اتاق، درِ دیگری بوده است. بعضی اتاق ها نیز فقط همین درِ رابط را داشته اند. در ضلع شرقی، در مجاورت دروازه ورودی، سه اتاق کوچک و چهار اتاق کشیده مخصوص غذا خوری و آشپزی و انبار مواد غذایی، و اتاق نزدیک برجِ ورودی محل نگهبانی بوده است. مصالح بنا محلی و از سنگ بازالت و تزیینات آن شامل سنگ ریزه های بازالت برای نمای دروازه اصلی کاخ و درهای بعضی اتاق ها، به علاوه سنگ های تراشیده ظریف و سنگ های تزیینی متعدد است. این نوع آذین بندی از همان منطقه تأثیر پدیرفته است.
هویت بانیان کاخ
...

پیشنهاد کاربران

بپرس