خراش بن ابراهیم کوفی

[ویکی فقه] خِراش بن ابراهیم کوفی از راویان امامی است.
نام او در بعضی نسخه ها و روایات ، خِداش ذکر شده است. او را در شمار اصحاب امام صادق علیه السلام یاد کرده اند. بهبهانی احتمال داده که این فرد همان خراش راوی انس بن مالک باشد که با انس پیوند ولاء داشته است. اما فرد اخیر خراش بن عبداللّه نام دارد که حسن بن علی بن زکریا عدوی کذّاب و وضّاع حدیث مدعی شده است که در سال ۲۲۲، در دوازده سالگیِ از خراش ۱۸۰ ساله حدیث شنیده است.
وثاقت
درباره وثاقت یا عدم وثاقت خراش اختلاف هست. از رجالیان متقدم، کشی و نجاشی نامی از او نبرده و برقی و طوسی نیز درباره او سکوت کرده اند. اما برخی از رجالیان متأخر او را حسن دانسته اند. ظاهرا مضمون روایت خراش درباره قبله متحیر، دالّ بر امامی بودن او، و عمل اصحاب به آن نشانه اعتماد به او دانسته شده است، افزون بر این که در طریق این روایت، عبدالله بن مغیره از اصحاب اجماع نیز هست. روایات اندکی از او نقل شده است. خراش از زراره و ابوبصیر حدیث شنیده و اسماعیل بن عَبّاد قصری از خراش روایت کرده است.
مشهور ترین روایت خراش
مشهور ترین روایتی که از خراش نقل شده حکم نماز متحیر است که از امام صادق علیه السلام نقل می کند که در صورت تاریکی یا ابری بودن آسمان، اگر قبله قابل تشخیص نباشد، باید به چهار طرف نماز خواند. شیخ طوسی با استناد به همین روایت، به وجوب نماز خواندن به چهار طرف حکم کرده و روایات متعارض را ناظر به حال اضطرار دانسته است. در مقابل، برخی با استناد به و روایات متعارض مذکور، نماز خواندن به یک جهت را کافی دانسته اند.