[ویکی شیعه] خاکساریه، فرقه ای از صوفیه ایران که از میان شیعیان برخاسته اند. این فرقه در دوران قاجار، به خصوص پس از سفر یکی از قلندران جلالیه هند به نام غلام علی شاه به ایران، مشهور شد و ظاهراً تا پیش از آن، طریق آنان همان طریقه حیدریه بوده است. این فرقه به ۳ شاخه غلام علی شاهی، معصوم علی شاهی و نورائی تقسیم می شوند. خاکساران امروزین از غلام علی شاهیان و شمار اندکی از معصوم علی شاهیان هستند. امروزه، خاکساران، سلسله خودرا خاکسار جلالی ابوترابی معرفی می کنند. آنان با ذکر واژه ابوتراب ظاهراً نوعی ارتباط بین نام سلسله خود و کنیه حضرت علی (ع) ایجاد کرده اند.
شاهزاده و بانو، از قصه هایی که ظاهراً در بین سده های ۱۱ و ۱۲ در هند نوشته شده است، نشان می دهد که برخی از قلندران جامه خاکستری می پوشیدند و بر چهره خود خاکستر می مالیدند و آیین آنان خاکساری نامیده می شد. شاید منشأ نام گذاری خاکساریه چنین رسم و آیینی بوده باشد. معصوم علی شاه، نویسنده طرائق الحقائق درباره وجه نام گذاری خاکسار گفته است: اصل خاکساران از طایفه ای هندوست که برخی مرتاضان آن ها بی لباس در خاک می نشینند و خاک نرم سوده بر بدن می ریزند.
امروزه از واژه خاکسار، اغراق در فروتنی استنباط می شود.
شاهزاده و بانو، از قصه هایی که ظاهراً در بین سده های ۱۱ و ۱۲ در هند نوشته شده است، نشان می دهد که برخی از قلندران جامه خاکستری می پوشیدند و بر چهره خود خاکستر می مالیدند و آیین آنان خاکساری نامیده می شد. شاید منشأ نام گذاری خاکساریه چنین رسم و آیینی بوده باشد. معصوم علی شاه، نویسنده طرائق الحقائق درباره وجه نام گذاری خاکسار گفته است: اصل خاکساران از طایفه ای هندوست که برخی مرتاضان آن ها بی لباس در خاک می نشینند و خاک نرم سوده بر بدن می ریزند.
امروزه از واژه خاکسار، اغراق در فروتنی استنباط می شود.
wikishia: خاکساریه