خاچک

لغت نامه دهخدا

خاچک. [ چ َ ]( اِخ ) دهی است از دهستان توابع کجور بخش مرکزی شهرستان نوشهر واقع در 4 هزارگزی جنوب باختری کجور. محلی است کوهستانی و سردسیر و سکنه آن 4000 تن. مذهبشان شیعه و زبانشان گیلکی و فارسی و آب آنجا از چشمه و رودخانه محلی. محصولات آنجا غلات و لبنیات و ارزن است و شغل اهالی زراعت و گله داری است. عده ای از اهالی آنجا در زمستان بشغل خبازی در طهران اشتغال دارند. راه آنجا مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3 ).

خاچک. [ چ َ ] ( اِخ ) نام سابق دهکده ای که امروز آن راحبیب آباد ( در کنار چشمه آب ) گویند. ( سفرنامه رابینو ص 28 و 108 بخش انگلیس ). و رجوع به حبیب آباد شود.

گویش مازنی

پیشنهاد کاربران

بپرس