خانواده ریزهسته ال۴

ال۴ خانواده ای از ریز هسته های نسل دوم است که به طور کلی برای پیاده سازی سیستم عامل های مشابه یونیکس استفاده می شود، اما در انواع مختلف سیستم نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
l4مانند میکرو هسته قبلی l3توسط دانشمند کامپیوتر آلمانی یوخن لدیتکه به عنوان پاسخی به عملکرد ضعیف سیستم عامل های مبتنی بر میکروکرنل قبلی ایجاد شد.
لیدتکه احساس کرد سیستمی که از ابتدا برای کارایی بالا طراحی شده است، نه اهداف دیگر، می تواند یک ریز هسته با کاربرد عملی تولید کند.
اجرای اصلی وی در کد زبان اسمبلی مختص Intel i386 با رمزگذاری دستی در سال ۱۹۹۳ باعث ایجاد علاقه شدید در صنعت کامپیوتر شد. از زمان معرفی آن، L4 برای استقلال سیستم عامل و همچنین بهبود امنیت، انزوا و استحکام ساخته شده است.
چندین مورد مختلف از رابط اصلی باینری هسته L4 ( ABI ) و جانشینان آن، از جمله L4Ka  :: پسته، L4/MIPS , Fiasco وجود دارد. به همین دلیل، نام L4 تعمیم یافته است و دیگر فقط به اجرای اصلی لیدتکه اشاره ندارد. اکنون در کل خانواده میکروکرنل ها از جمله رابط هسته L4 و نسخه های مختلف آن اعمال می شود.
اکنون در کل خانواده میکروکرنل ها از جمله رابط هسته L4 و نسخه های مختلف آن اعمال می شود.
l4 به طور گسترده ای به کار گرفته شده است. یک نوع، OKL4 از آزمایشگاه های هسته ای باز، با میلیاردها دستگاه تلفن همراه ارسال شده است.
لیدتکه با بیان ایده کلی یک ریز هسته، اظهار داشت:
یک مفهوم فقط درصورت تحمل آن در داخل میکرو هسته، تحمل می شود، یعنی اجازه دادن به پیاده سازی های رقیب، مانع از اجرای عملکرد مورد نیاز سیستم می شود. با این روحیه، میکروکرنل L4 مکانیسم های اساسی کمی را فراهم می کند که شامل: فضاها را آدرس دهی کنید، رشته ها و برنامه ریزی، و ارتباط بین فرایند.
یک سیستم عامل مبتنی بر میکرو هسته مانند L4 به عنوان سرورهایی در فضای کاربری خدماتی را ارائه می دهد که هسته های یکپارچه مانند لینوکس یا میکروکرنل های نسل قدیمی آن را به صورت داخلی دارند.
به عنوان مثال، برای پیاده سازی یک سیستم ایمن مانند یونیکس، سرورها باید مدیریت حقوقی را که ماخ درون هسته قرار داده است، فراهم کنند.
عملکرد ضعیف میکرو هسته های نسل اول، مانند ماخ، تعدادی از توسعه دهندگان را بر آن داشت تا در اواسط دهه ۱۹۹۰ کل مفهوم ریز هسته را دوباره مورد بررسی قرار دهند. مفهوم ارتباط ناهمگام فرایند بافر در هسته استفاده شده در Mach یکی از دلایل اصلی عملکرد ضعیف آن است. این امر توسعه دهندگان سیستم عامل مبتنی بر Mach را وادار به انتقال برخی از اجزای مهم برای زمان، مانند سیستم های پرونده یا درایورها، به داخل هسته کرده. در حالی که این موضوع تا حدی باعث بهبود عملکردها می شود، اما به وضوح مفهوم حداقل بودن یک ریز هسته را نقض می کند.