خاندان بنی کعب

[ویکی فقه] بنی کَعب، از عشایر مشهور و بسیار گسترده در خوزستان و جنوب عراق است.
در میان اعراب، کعب نام خاندان های متعدد و متفاوتی است که به وابستگان آن ها کعبی می گویند، اما منظور از کعبیانِ ساکن عراق و خوزستان، فرزندان کعب بن ربیعه است که نسب شان به عَدنان می رسد.
← فرزندان کعب
درباره تاریخ ورود کعبیان به خوزستان، خبر قابل اطمینانی در دست نیست.
← اوایل سلطنت شاه عباس
به نوشته جابر جلیل مانع کعبیان پیش از ورود به قبان و بیرون راندن قبیله صقور از آنجا، در بالای رود جرّاحی، در کنار نهرالخان می زیسته اند.اما بارون دوبد بر آن است که بنی کعب در آغاز فرمانروایی صفویان، در حوالی هویزه (حویزه)، کنار کرخه و جنوب دزفول اقامت داشتند و در پی آشفتگی های ناشی از مرگ شاه طهماسب اول (حک: ۹۳۰ـ ۹۸۴)، به شرق هویزه که در دست همسایگان افشاری آنان بود، تاختند و ایشان را از آن جا راندند تا این که شاه عباس کبیر در اواخر سلطنت خود، پس از خارج کردن بغداد و عراق از دست عثمانیان، سپاهی به سرداری امامقلی خان بیگلربیگی، برای فتح بصره و جنگ با علی پاشا دیری، حاکم بصره، فرستاد. در پی این لشکرکشی، کعبیان از متصرفات خویش در هویزه بیرون رفتند و خراجگزار پادشاه ایران شدند.
← وفاداری پیشوای کعبیان
...