خاندان بنی عقیل

[ویکی فقه] بنی عُقَیل، خاندان حاکم در موصل از اواخر سده چهارم تا پنجم هجری منسوب به قبیله بنی عقیل می باشد.
قبیله بنی عقیل شاخه ای از بنی عامر بن صَعصَعه بودند و نسب شان به قیس بن عَیْلان می رسید.نیای ایشان عقیل بن کعب بن ربیعه بود.بنوربیعه، بنوعُباده، بنومنتفق و بَنوخَفاجِه از تیره های این طایفه بودند.
حکومت بر موصل
بنی عقیل نخست در بحرین می زیستند و به راهزنی روزگار می گذراندند.با بالاگرفتن کار قرمطیان به ابوسعید جَنّابی رهبر قرمطیان بحرین پیوستند، سپس به عراق رفتند و در اواخر سده چهارم در میان کشمکش های خاندان مروانیان و حَمدانیان قدرت یافتند و بر کوفه، سرزمین های اطراف فرات، جزیره و موصل چیره شدند.
← حمله باذ به موصل
محیی الدین ابوالحارث مُهارِسْ بن مُجَلّی بن مقلد، از امرای بنی عقیل، در عانه و حدیثه حکومت می کرد.او پس از قیام بساسیری، در ۴۵۰ خلیفه القائم را پناه داد تا آن که خلیفه در ۴۵۱ پس از قتل بساسیری به دست طغرل بک، به بغداد بازگشت.مهارش در ۴۹۹ درگذشت و فرزندش سلیمان به امارت حدیثه رسید. سلیمان نیز تابع خلفای عباسی بود.او در ۵۲۸ درگذشت و فرزندان خردسالش حکومت را به دست گرفتند.جانشینان مهارش به سبب خدمت او به خلیفه عباسی، در حمایت آنان می زیستند.سرانجام در ۵۳۶ اتابک زنگی بن آقسنقر حدیثه را گرفت و همه افراد این خاندان را به موصل فرستاد.
حکومت بنی عقیل بر جعبر
...