خاندان برقی

[ویکی شیعه] خاندان برقی از خاندان های شیعی قم که در سده های سوم و چهارم، عالمان متعددی از میان آنان برخاسته است. این خاندان بعد از مهاجرت از کوفه، در منطقه برق رود در نزدکی قم ساکن شدند و از این رو به برقی مشهور شدند. مشهورترین فرد این خاندان، احمد بن محمد برقی صاحب کتاب المحاسن است.
نجاشی در کتاب رجالش می نویسد که اصالت این خاندان کوفی است. همچنین در هنگام بیانِ شرح حال محمد بن خالد می گوید که «وی مولای ابوموسی اشعری و منسوب به برقه رود از سواد قم است» بعضی منابع دیگر وی را مولای حریر بن عبدالله دانسته اند. مولا بودن ایشان که نشانه آن است که جزو بردگان آزاده شده بوده اند، شناخت اجداد و قبیله و در نتیجه نسب اولیه این خاندان را بسیار دشوار می کند. اما با توجه به اینکه هم ابوموسی اشعری و هم حریز بن عبدالله در زمان امام علی(ع) در کوفه زندگی می کرده اند اینکه گفته شده است آنان از کوفه بودند، روشن می شود.
جدّ خاندان بَرقی، محمد بن علی پس از قیام زید بن علی بن الحسین(ع) به دست یوسف بن عمر، والی کوفه، دستگیر و سرانجام پس از تحمل شکنجه های فراوان به شهادت رسید. در پی این حادثه عبدالرحمن، فرزند محمد بن علی، به همراه پسرش، خالد، که طفلی بیش نبود از کوفه به بَرقرود قم هجرت کرد.