الفبای کره ای ( هانگول، 한글 ) خط بومی کره است[ ۱] که در اواسط سدهٔ پانزدهم میلادی توسط شاه سجونگ اختراع شد.
هانگول در مربع های ( بلوک هایِ ) صرفی - هجایی نوشته می شود و برای هر دو زبان کره ای و چینی طراحی شده بود؛ هرچند حروف مخصوص چینی اکنون منسوخ شده اند. [ ۲] هر مربع حداقل از یک نویسهٔ همخوان و یک نویسهٔ واکه تشکیل می شود. هانگول، ریخت شناسیِ کره ای را منعکس می کرد و می کند. این خط پس از مدتی ممنوعیت، در سدهٔ بیستم میلادی دوباره احیا شد. بلوک ها پیشتر در ستون های عمودی از بالا به پایین نوشته می شدند اما امروزه معمولاً در ردیف های افقی از چپ به راست نیز نوشته می شوند.
فاصله برای جداکردنِ واژگان و دیگر علائم نگارشی مانند بیشتر خطوطِ جهان، در دروان معاصر به خط هانگول نیز راه یافته اند. ویژگی هایی مانند نوای لحن و نواخت و کشش واکه ای که به صورت علامت های تکی و دوتایی در سمت چپ بلوک های هجا در تصویر در بخش بعدی دیده می شوند، حذف شده اند.
در سال ۱۹۴۸، کره شمالی شش نویسه تازه از جمله دو حرف سجونگ را معرفی کرد که منسوخ شده بودند تا الفبای کره ای را به یک تناسب صرفی - هجانوشتیِ کاملی با زبان کره ای برساند. اما آنها به زودی کنار گذاشته شدند.
شاه سجونگ، چهارمین پادشاه سلسله چوسان ، شخصاً هانگول را ایجاد کرد و در سال ۱۴۴۳ منتشرش کرد. [ ۱] [ ۲] [ ۳] پس از آن، پادشاه سجونگ پیشگفتار هون مین جانگ ام را نوشت و منشأ و هدف ابداع هانگول را توضیح داد و نمونه ها و توضیحات مختصری را ارائه کرد و سپس تالار شایستگان را مأمور ساخت تا نمونه ها و توضیحات مفصل تری بنویسند.
هدف از اختراع هانگول، ابداعِ الفبایی آسان برای کم سوادان و عَوامِ مردم کره بود تا سوادآموزی شان آسان شود. [ ۴]
هانگول در نیمه دوم سده پانزدهم، عمدتاً توسط زنان و افراد کم سواد استفاده می شد. دانشمندان کنفوسیوسی ای که به زبان چینی تحصیل کرده بودند، به ویژه چو مانری که باور داشت هانجا تنها سامانهٔ نوشتاری مشروع است، مخالفت سختی با هانگول کردند. پادشاهان سپسین هم با آن مخالفت کردند. در سال ۱۵۰۴، برخی از مردم عادی، پوسترهایی به خط هانگول نوشتند که در آن ها پادشاه یونسانگون به سخره گرفته شده بود. بنابراین یونسانگون، استفاده از هانگول را ممنوع کرد و مجموعه ای از فرآیندهای پاکسازی های کاخ ها از این خط را را آغازید. در سال ۱۵۰۶، پادشاه چونگ جونگ هم ضربهٔ محکم تری بر پیکرِ هانگول وارد کرد. این الفبا تا پس از جنگ جهانی دوم، به استفادهٔ رایج بازنگشت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهانگول در مربع های ( بلوک هایِ ) صرفی - هجایی نوشته می شود و برای هر دو زبان کره ای و چینی طراحی شده بود؛ هرچند حروف مخصوص چینی اکنون منسوخ شده اند. [ ۲] هر مربع حداقل از یک نویسهٔ همخوان و یک نویسهٔ واکه تشکیل می شود. هانگول، ریخت شناسیِ کره ای را منعکس می کرد و می کند. این خط پس از مدتی ممنوعیت، در سدهٔ بیستم میلادی دوباره احیا شد. بلوک ها پیشتر در ستون های عمودی از بالا به پایین نوشته می شدند اما امروزه معمولاً در ردیف های افقی از چپ به راست نیز نوشته می شوند.
فاصله برای جداکردنِ واژگان و دیگر علائم نگارشی مانند بیشتر خطوطِ جهان، در دروان معاصر به خط هانگول نیز راه یافته اند. ویژگی هایی مانند نوای لحن و نواخت و کشش واکه ای که به صورت علامت های تکی و دوتایی در سمت چپ بلوک های هجا در تصویر در بخش بعدی دیده می شوند، حذف شده اند.
در سال ۱۹۴۸، کره شمالی شش نویسه تازه از جمله دو حرف سجونگ را معرفی کرد که منسوخ شده بودند تا الفبای کره ای را به یک تناسب صرفی - هجانوشتیِ کاملی با زبان کره ای برساند. اما آنها به زودی کنار گذاشته شدند.
شاه سجونگ، چهارمین پادشاه سلسله چوسان ، شخصاً هانگول را ایجاد کرد و در سال ۱۴۴۳ منتشرش کرد. [ ۱] [ ۲] [ ۳] پس از آن، پادشاه سجونگ پیشگفتار هون مین جانگ ام را نوشت و منشأ و هدف ابداع هانگول را توضیح داد و نمونه ها و توضیحات مختصری را ارائه کرد و سپس تالار شایستگان را مأمور ساخت تا نمونه ها و توضیحات مفصل تری بنویسند.
هدف از اختراع هانگول، ابداعِ الفبایی آسان برای کم سوادان و عَوامِ مردم کره بود تا سوادآموزی شان آسان شود. [ ۴]
هانگول در نیمه دوم سده پانزدهم، عمدتاً توسط زنان و افراد کم سواد استفاده می شد. دانشمندان کنفوسیوسی ای که به زبان چینی تحصیل کرده بودند، به ویژه چو مانری که باور داشت هانجا تنها سامانهٔ نوشتاری مشروع است، مخالفت سختی با هانگول کردند. پادشاهان سپسین هم با آن مخالفت کردند. در سال ۱۵۰۴، برخی از مردم عادی، پوسترهایی به خط هانگول نوشتند که در آن ها پادشاه یونسانگون به سخره گرفته شده بود. بنابراین یونسانگون، استفاده از هانگول را ممنوع کرد و مجموعه ای از فرآیندهای پاکسازی های کاخ ها از این خط را را آغازید. در سال ۱۵۰۶، پادشاه چونگ جونگ هم ضربهٔ محکم تری بر پیکرِ هانگول وارد کرد. این الفبا تا پس از جنگ جهانی دوم، به استفادهٔ رایج بازنگشت.
wiki: خاستگاه هانگول