خاستگاه تاریخ ارمنستان یا ریشه ارامنه یا خاستگاه ارامنه ( انگلیسی: Origin of the Armenians ) از لحاظ قومیتی از ادغام تدریجی اقوام مهاجر هند و اروپایی ( قوم آرمن ) با اقوام بومی قدیمی تر ساکن در سرزمین کوهستانی ارمنستان مانند هوری ها، اورارتویی، لوویان و هایاسا حاصل شده است. در نتیجه ارمنیان از همان آغاز در موطن اصلی خود همواره از ادغام اقوام گوناگون پدید آمده اند. سرزمین ارمنستان بوسیله کوه ها به چندین منطقه مجزا تقسیم می شده است ( مانند منطقه واقع در دره ارس، یا منطقه ای که از دغوبایزید تا ارزروم گسترده است؛ یا منطقهٔ دریاچه وان و پس از آن ) ، و این مناطق بسیار بزحمت می توانستند با یکدیگر ارتباط بگیرند.
زوراتس کارِر یا کاراهونج «به معنی سنگ های قادر»، به لاتین Karahunj , که یک مجموعه از دنیای باستان است در حوالی شهر سیسیان و در استان سیونیک واقع است، این بنا شبیه به، استون هنج یادمانی پیشاتاریخی در دشت سالزبری ویلتشر در جنوب انگلستان است، اهمیت ویژه این اثر از این لحاظ است که این امر به اثبات رسیده است که مجموعه «زوراتس کارر» ارمنستان در هزاره ششم ( پیش از میلاد ) بنا شده است.
دوران منتج از پارینه سنگی تا عصر سنگ در ارمنستان با یک سری مناطق مسکونی جلوه می کند که تاریخ آن ها به دوران بین اواسط هزاره هفتم تا اواسط هزاره پنجم ( پیش از میلاد ) برمی گردد. هنر کاربرد سنگ در این تاریخ در بین این مردمان به حد تکاملی خود رسیده است و ابزارها صیقل داده می شوند و در نتیجه تبرهای دسته دار سنگی امکان ساختن وسایل نقلیه نظیر ارابه و قایق را می دهند.
سپس در هزاره سوم قبل از میلاد، در اجتماعات پیشرفته تر آن زمان، دوران تشکیل حکومت می بود و در نتیجه حکومت مصر و اکد و سومریان، در جلگه های دجله و فرات با کتابت و تمدن عالی خود به وجود می آیند و تمدن آن ها به طور وسیع در کشورهای همجوار از جمله سرزمین کوهستانی ارمنستان اثر می گذارد. سرزمین کوهستانی ارمنستان در آن زمان سرزمینی است با کوهستان های بلند و دژی طبیعی که حصارهای آن از دشت قفقاز جنوبی گرفته تا آناتولی و از دریای سیاه تا دشت میان رودان گسترده است. این سرزمین مرتفع و وسیع مرکب بوده است از چندین رشته کوه، که در میان آن ها کوه های پونتیک و رشته کوه های توروس از همه مهمتر بوده اند و همچنین چندین رودهای بزرگی از جمله ارس و دوشاخه رود فرات و مسیر فوقانی دجله در سرزمین این مردمان جریان داشته است. از بین قله های بلند این سرزمین، بلندترین آن ها کوه آرارات بوده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفزوراتس کارِر یا کاراهونج «به معنی سنگ های قادر»، به لاتین Karahunj , که یک مجموعه از دنیای باستان است در حوالی شهر سیسیان و در استان سیونیک واقع است، این بنا شبیه به، استون هنج یادمانی پیشاتاریخی در دشت سالزبری ویلتشر در جنوب انگلستان است، اهمیت ویژه این اثر از این لحاظ است که این امر به اثبات رسیده است که مجموعه «زوراتس کارر» ارمنستان در هزاره ششم ( پیش از میلاد ) بنا شده است.
دوران منتج از پارینه سنگی تا عصر سنگ در ارمنستان با یک سری مناطق مسکونی جلوه می کند که تاریخ آن ها به دوران بین اواسط هزاره هفتم تا اواسط هزاره پنجم ( پیش از میلاد ) برمی گردد. هنر کاربرد سنگ در این تاریخ در بین این مردمان به حد تکاملی خود رسیده است و ابزارها صیقل داده می شوند و در نتیجه تبرهای دسته دار سنگی امکان ساختن وسایل نقلیه نظیر ارابه و قایق را می دهند.
سپس در هزاره سوم قبل از میلاد، در اجتماعات پیشرفته تر آن زمان، دوران تشکیل حکومت می بود و در نتیجه حکومت مصر و اکد و سومریان، در جلگه های دجله و فرات با کتابت و تمدن عالی خود به وجود می آیند و تمدن آن ها به طور وسیع در کشورهای همجوار از جمله سرزمین کوهستانی ارمنستان اثر می گذارد. سرزمین کوهستانی ارمنستان در آن زمان سرزمینی است با کوهستان های بلند و دژی طبیعی که حصارهای آن از دشت قفقاز جنوبی گرفته تا آناتولی و از دریای سیاه تا دشت میان رودان گسترده است. این سرزمین مرتفع و وسیع مرکب بوده است از چندین رشته کوه، که در میان آن ها کوه های پونتیک و رشته کوه های توروس از همه مهمتر بوده اند و همچنین چندین رودهای بزرگی از جمله ارس و دوشاخه رود فرات و مسیر فوقانی دجله در سرزمین این مردمان جریان داشته است. از بین قله های بلند این سرزمین، بلندترین آن ها کوه آرارات بوده است.
wiki: خاستگاه ارامنه