خاجر

لغت نامه دهخدا

خاجر. [ ج ِ ] ( ع اِ صوت ) آواز آبی است در بن کوه. ( منتهی الارب ). صوت الماء علی سفح الجبل. ( تاج العروس ) ( اقرب الموارد ). || آواز. ( منتهی الارب ). || صدای آب در دامنه کوه. ( اقرب الموارد ).

خاجر. [ ج ِ ] ( اِخ ) بقول عمرانی موضعی است. ( معجم البلدان ج 3 ص 384 ).

فرهنگ فارسی

بقول عمرانی موضعی است

پیشنهاد کاربران

بپرس