حیای مریم

[ویکی فقه] حیای مریم (قرآن). حیای مریم (علیهاالسّلام) شخصیتی با عفت و پاکدامن و با حیا بود.
مریم (علیهاالسّلام)، شخصیتی با حیا و آبرومند، بود.«قالت انی اعوذ بالرحمـن منک ان کنت تقیـا• فاجاءها المخاض الی جذع النخلة قالت یــلیتنی مت قبل هـذا وکنت نسیـا منسیـا؛ او (سخت ترسید و) گفت: «من از شرّ تو، به خدای رحمان پناه می برم اگر پرهیزگاری. •....• درد زایمان او را به کنار تنه درخت خرمایی کشاند (آن قدر ناراحت شد که) گفت: ای کاش پیش از این مرده بودم، و بکلّی فراموش می شدم.»
← شرم از مردم
عفت و پاکدامنی مریم (علیهاالسّلام)، از ملاکهای اسوه بودن وی برای مؤمنان، است.«و ضرب الله مثلا للذین ءامنوا امرات فرعون... • ومریم ابنت عمرن التی احصنت فرجها...؛ و خداوند برای مؤمنان، به همسر فرعون مثَل زده است، در آن هنگام که گفت: پروردگارا! خانه ای برای من نزد خودت در بهشت بساز، و مرا از فرعون و کار او نجات ده و مرا از گروه ستمگران رهایی بخش! • و همچنین به مریم دختر عمران که دامان خود را پاک نگه داشت، و ما را از روح خود در آن دمیدیم او کلمات پروردگار و کتابهایش را تصدیق کرد و از مطیعان فرمان خدا بود.»
← الگوی مؤمنان
۱. ↑ مریم/سوره۱۹، آیه۱۸.
...