[ویکی فقه] حیا در تبیین حقایق (قرآن). حیا عبارت است از حالت و خویی نفسانی در انسان که مانع ارتکاب اعمال زشت می شود. و خداوند در تبیین حقایق، حیا ندارد.
خداوند، در تبیین حقایق، حیا ندارد. «ان الله لایستحیی ان یضرب مثلا ما بعوضة فما فوقها فاما الذین ءامنوا فیعلمون انه الحق من ربهم...؛ خداوند از این که (به موجودات ظاهرا کوچکی مانند) پشه، و حتی کمتر از آن، مثال بزند شرم نمی کند. (در این میان) آنان که ایمان آورده اند، می دانند که آن، حقیقتی است از طرف پروردگارشان و اما آنها که راه کفر را پیموده اند، (این موضوع را بهانه کرده) می گویند: «منظور خداوند از این مثل چه بوده است؟! (آری،) خدا جمع زیادی را با آن گمراه، و گروه بسیاری را هدایت می کند ولی تنها فاسقان را با آن گمراه می سازد.» («ان الله لایستحی» یعنی خداوند ابایی از مثل زدن به امور حقیر و کوچک به سبب حقارت آنها ندارد.) «...والله لا یستحی من الحق..؛ ای کسانی که ایمان آورده اید! در خانه های پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) داخل نشوید مگر به شما برای صرف غذا اجازه داده شود، در حالی که (قبل از موعد نیایید و) در انتظار وقت غذا ننشینید اما هنگامی که دعوت شدید داخل شوید و وقتی غذا خوردید پراکنده شوید، و (بعد از صرف غذا) به بحث و صحبت ننشینید این عمل، پیامبر را ناراحت می نماید، ولی از شما شرم می کند (و چیزی نمی گوید) اما خداوند از (بیان) حق شرم ندارد!......»
← عدم شرم خدا از بیان حق
خدا در تمثیل به موجودات ریز، مانند پشه و کوچکتر از آن، در تبیین حقایق، حیا ندارد. «ان الله لایستحیی ان یضرب مثلا ما بعوضة فما فوقها فاما الذین ءامنوا فیعلمون انه الحق من ربهم واما الذین کفروا فیقولون ماذا اراد الله بهـذا مثلا یضل به کثیرا ویهدی به کثیرا وما یضل به الا الفـسقین؛ خداوند از این که (به موجودات ظاهرا کوچکی مانند) پشه، و حتی کمتر از آن، مثال بزند شرم نمی کند. (در این میان) آنان که ایمان آورده اند، می دانند که آن، حقیقتی است از طرف پروردگارشان و اما آنها که راه کفر را پیموده اند، (این موضوع را بهانه کرده) می گویند: منظور خداوند از این مثل چه بوده است؟! (آری،) خدا جمع زیادی را با آن گمراه، و گروه بسیاری را هدایت می کند ولی تنها فاسقان را با آن گمراه می سازد.»
← هدف از تمثیل
۱. ↑ بقره/سوره۲، آیه۲۶.
...
خداوند، در تبیین حقایق، حیا ندارد. «ان الله لایستحیی ان یضرب مثلا ما بعوضة فما فوقها فاما الذین ءامنوا فیعلمون انه الحق من ربهم...؛ خداوند از این که (به موجودات ظاهرا کوچکی مانند) پشه، و حتی کمتر از آن، مثال بزند شرم نمی کند. (در این میان) آنان که ایمان آورده اند، می دانند که آن، حقیقتی است از طرف پروردگارشان و اما آنها که راه کفر را پیموده اند، (این موضوع را بهانه کرده) می گویند: «منظور خداوند از این مثل چه بوده است؟! (آری،) خدا جمع زیادی را با آن گمراه، و گروه بسیاری را هدایت می کند ولی تنها فاسقان را با آن گمراه می سازد.» («ان الله لایستحی» یعنی خداوند ابایی از مثل زدن به امور حقیر و کوچک به سبب حقارت آنها ندارد.) «...والله لا یستحی من الحق..؛ ای کسانی که ایمان آورده اید! در خانه های پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) داخل نشوید مگر به شما برای صرف غذا اجازه داده شود، در حالی که (قبل از موعد نیایید و) در انتظار وقت غذا ننشینید اما هنگامی که دعوت شدید داخل شوید و وقتی غذا خوردید پراکنده شوید، و (بعد از صرف غذا) به بحث و صحبت ننشینید این عمل، پیامبر را ناراحت می نماید، ولی از شما شرم می کند (و چیزی نمی گوید) اما خداوند از (بیان) حق شرم ندارد!......»
← عدم شرم خدا از بیان حق
خدا در تمثیل به موجودات ریز، مانند پشه و کوچکتر از آن، در تبیین حقایق، حیا ندارد. «ان الله لایستحیی ان یضرب مثلا ما بعوضة فما فوقها فاما الذین ءامنوا فیعلمون انه الحق من ربهم واما الذین کفروا فیقولون ماذا اراد الله بهـذا مثلا یضل به کثیرا ویهدی به کثیرا وما یضل به الا الفـسقین؛ خداوند از این که (به موجودات ظاهرا کوچکی مانند) پشه، و حتی کمتر از آن، مثال بزند شرم نمی کند. (در این میان) آنان که ایمان آورده اند، می دانند که آن، حقیقتی است از طرف پروردگارشان و اما آنها که راه کفر را پیموده اند، (این موضوع را بهانه کرده) می گویند: منظور خداوند از این مثل چه بوده است؟! (آری،) خدا جمع زیادی را با آن گمراه، و گروه بسیاری را هدایت می کند ولی تنها فاسقان را با آن گمراه می سازد.»
← هدف از تمثیل
۱. ↑ بقره/سوره۲، آیه۲۶.
...
wikifeqh: حیا_در_تبیین_حقایق_(قرآن)