[ویکی فقه] اعراب جنوب عربستان، اولین شهرنشینان ملت عرب بودند، بالطبع آنان، نخستین دولت های عربی را تشکیل دادند، دولت هایی که در این منطقه شکل گرفت نه دولت سیاسی، بلکه بیشتر دولتی تجاری به حساب می آیند. متاسفانه از چند و چون این دولت ها چندان اطلاعی در دست نیست. اطلاعات به دست آمده از این دولت ها مرهون تلاش باستان شناسان در مطالعه کتیبه ها و آثار و ابنیه های تاریخی به جا مانده از آن دوران است. در اینجا به مهمترین این دولت ها پرداخته و اجمالاً مطالبی را یادآور می شویم.
تا قبل از میلاد، اطلاع چندانی از «تدمر» در دست نیست. وجه تسمیه این شهر به درستی مشخص نیست. گویا این نام برگرفته از لفظ عربی «تمر» به معنای خرماست. این نام در دوره های بعدی توسط یونانیان و رومیان به «پالمیرا» تغییر نام یافت که به معنای همان نخل خرماست. هسته نخستین این شهر توسط اعراب بیابان گردی که عهده دار راهنمایی و هدایت کاروان هایی بودند که از بادیة الشام می گذشت و به مبادله کالاهای بازرگانی می پرداختند، در اطراف چشمه ای پر آب موسوم به «افقی» بنیاد نهاده شد. آنها به تدریج با آرامیان در آمیخته و خط و زبانشان را پذیرفتند. موقعیت مناسب جغرافیایی و واقع شدن تدمر در محل تلاقی راه های کاروان رویی که بین النهرین را به سوریه و از سویی دیگر آسیای صغیر در شمال را به نواحی جنوبی آن مرتبط می ساخت، سبب شد تا این شهر در اواخر هزاره دوم قبل از میلاد به عنوان منزل گاهی مهم اهمیت یابد. توسعه و ثروت تدمر در این زمان، هجوم اقوام بیابان گرد را موجب شد. این تهاجمات آسیب های جبران ناپذیری بر تدمر وارد ساخت به گونه ای که تا مدت ها نامی از این شهر در کتب تاریخی دیده نمی شود؛ اما در سده نخست قبل از میلاد، تدمر دوباره رونق گذشته اش را باز یافت. واقع شدن تدمر بین ایران و روم نیز بر اهمیت آن را دو چندان افزود. آنها برای حفظ موجودیت خود میان دو دولت توازن را حفظ کرده، از اصل بی طرفی بهره می جستند.
← مستعمره روم
۱. ↑ موسوی بجنوردی، کاظم، دائرة المعارف اسلامی، ج۱۴، ص۷۰۰، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، ۱۳۸۵.۲. ↑ موسوی بجنوردی، کاظم، دائرة المعارف اسلامی، ج۱۴، ص۷۰۱، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، ۱۳۸۵.۳. ↑ موسوی بجنوردی، کاظم، دائرة المعارف اسلامی، ج۱۴، ص۷۰۱، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، ۱۳۸۵.۴. ↑ موسوی بجنوردی، کاظم، دائرة المعارف اسلامی، ج۱۴، ص۷۰۱، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، ۱۳۸۵.۵. ↑ حتی، فلیپ، تاریخ عرب، ج۱، ص۹۳، ترجمه ابوالقاسم پاینده، تبریز، کتابفروشی محمدباقر کتابچی حقیقت.۶. ↑ حتی، فلیپ، تاریخ عرب، ج۱، ص۹۴، ترجمه ابوالقاسم پاینده، تبریز، کتابفروشی محمدباقر کتابچی حقیقت.۷. ↑ موسوی بجنوردی، کاظم، دائرة المعارف اسلامی، ج۱۴، ص۷۰۳، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، ۱۳۸۵.۸. ↑ حتی، فلیپ، تاریخ عرب، ج۱، ص۹۴، ترجمه ابوالقاسم پاینده، تبریز، کتابفروشی محمدباقر کتابچی حقیقت.۹. ↑ حتی، فلیپ، تاریخ عرب، ج۱، ص۹۵، ترجمه ابوالقاسم پاینده، تبریز، کتابفروشی محمدباقر کتابچی حقیقت.۱۰. ↑ حتی، فلیپ، تاریخ عرب، ج۱، ص۹۵، ترجمه ابوالقاسم پاینده، تبریز، کتابفروشی محمدباقر کتابچی حقیقت.۱۱. ↑ حتی، فلیپ، تاریخ عرب، ج۱، ص۹۵، ترجمه ابوالقاسم پاینده، تبریز، کتابفروشی محمدباقر کتابچی حقیقت.۱۲. ↑ موسوی بجنوردی، کاظم، دائرة المعارف اسلامی، ج۱۴، ص۷۰۳، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، ۱۳۸۵
منبع
سایت پژوهه، برگرفته از مقاله «دولت های عرب جاهلی (حمریان، نبطیان، تدمر)»، تاریخ بازیابی ۹۵/۶/۲۷.
...
تا قبل از میلاد، اطلاع چندانی از «تدمر» در دست نیست. وجه تسمیه این شهر به درستی مشخص نیست. گویا این نام برگرفته از لفظ عربی «تمر» به معنای خرماست. این نام در دوره های بعدی توسط یونانیان و رومیان به «پالمیرا» تغییر نام یافت که به معنای همان نخل خرماست. هسته نخستین این شهر توسط اعراب بیابان گردی که عهده دار راهنمایی و هدایت کاروان هایی بودند که از بادیة الشام می گذشت و به مبادله کالاهای بازرگانی می پرداختند، در اطراف چشمه ای پر آب موسوم به «افقی» بنیاد نهاده شد. آنها به تدریج با آرامیان در آمیخته و خط و زبانشان را پذیرفتند. موقعیت مناسب جغرافیایی و واقع شدن تدمر در محل تلاقی راه های کاروان رویی که بین النهرین را به سوریه و از سویی دیگر آسیای صغیر در شمال را به نواحی جنوبی آن مرتبط می ساخت، سبب شد تا این شهر در اواخر هزاره دوم قبل از میلاد به عنوان منزل گاهی مهم اهمیت یابد. توسعه و ثروت تدمر در این زمان، هجوم اقوام بیابان گرد را موجب شد. این تهاجمات آسیب های جبران ناپذیری بر تدمر وارد ساخت به گونه ای که تا مدت ها نامی از این شهر در کتب تاریخی دیده نمی شود؛ اما در سده نخست قبل از میلاد، تدمر دوباره رونق گذشته اش را باز یافت. واقع شدن تدمر بین ایران و روم نیز بر اهمیت آن را دو چندان افزود. آنها برای حفظ موجودیت خود میان دو دولت توازن را حفظ کرده، از اصل بی طرفی بهره می جستند.
← مستعمره روم
۱. ↑ موسوی بجنوردی، کاظم، دائرة المعارف اسلامی، ج۱۴، ص۷۰۰، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، ۱۳۸۵.۲. ↑ موسوی بجنوردی، کاظم، دائرة المعارف اسلامی، ج۱۴، ص۷۰۱، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، ۱۳۸۵.۳. ↑ موسوی بجنوردی، کاظم، دائرة المعارف اسلامی، ج۱۴، ص۷۰۱، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، ۱۳۸۵.۴. ↑ موسوی بجنوردی، کاظم، دائرة المعارف اسلامی، ج۱۴، ص۷۰۱، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، ۱۳۸۵.۵. ↑ حتی، فلیپ، تاریخ عرب، ج۱، ص۹۳، ترجمه ابوالقاسم پاینده، تبریز، کتابفروشی محمدباقر کتابچی حقیقت.۶. ↑ حتی، فلیپ، تاریخ عرب، ج۱، ص۹۴، ترجمه ابوالقاسم پاینده، تبریز، کتابفروشی محمدباقر کتابچی حقیقت.۷. ↑ موسوی بجنوردی، کاظم، دائرة المعارف اسلامی، ج۱۴، ص۷۰۳، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، ۱۳۸۵.۸. ↑ حتی، فلیپ، تاریخ عرب، ج۱، ص۹۴، ترجمه ابوالقاسم پاینده، تبریز، کتابفروشی محمدباقر کتابچی حقیقت.۹. ↑ حتی، فلیپ، تاریخ عرب، ج۱، ص۹۵، ترجمه ابوالقاسم پاینده، تبریز، کتابفروشی محمدباقر کتابچی حقیقت.۱۰. ↑ حتی، فلیپ، تاریخ عرب، ج۱، ص۹۵، ترجمه ابوالقاسم پاینده، تبریز، کتابفروشی محمدباقر کتابچی حقیقت.۱۱. ↑ حتی، فلیپ، تاریخ عرب، ج۱، ص۹۵، ترجمه ابوالقاسم پاینده، تبریز، کتابفروشی محمدباقر کتابچی حقیقت.۱۲. ↑ موسوی بجنوردی، کاظم، دائرة المعارف اسلامی، ج۱۴، ص۷۰۳، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، ۱۳۸۵
منبع
سایت پژوهه، برگرفته از مقاله «دولت های عرب جاهلی (حمریان، نبطیان، تدمر)»، تاریخ بازیابی ۹۵/۶/۲۷.
...
wikifeqh: دولت_تدمر