حکم ممتنع

[ویکی فقه] حکم ممتنع یکی از اصطلاحات به کار رفته در علم منطق بوده و به معنای حکمِ موجود در قضیه بدیهی البطلان است.
در بحث از جهات قضایا حکم در قضایا به حکم ضروری، حکم ممتنع و حکم ممکن تقسیم می شود. حکم ممتنع حکمِ مذکور در قضیه ای است که بطلان آن بدیهی و بی نیاز از استدلال است؛ مانند: جزء، بزرگ تر از کل است. در این حکم، احتمال صدق وجود ندارد.
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منبع ذیل استفاده شده است: • ابوالبرکات ابن ملکا، هبه الله بن علی، الکتاب المعتبر فی الحکمة.