حکم فدیه

[ویکی فقه] فدیه مالی معیّن برای رهایی اسیر یا جبران عمل فوت شده و یا جریمه ارتکاب برخی محرمات می باشد.
فدیه در لغت به معنای مال پرداختی برای آزاد سازی اسیر یا زندانی آمده است. گاهی نیز در معنای آن توسعه داده شده و بر هر مالی که برای رهایی از هر مشکلی، از قبیل دفع دزد یا شر ستمگری پرداخت می شود، اطلاق گردیده است.
در فقه
لیکن در اصطلاح فقها مقصود از آن مالی معیّن است که برای جبران عبادت فوت شده از روی عذر و یا جبران خطا و یا عقوبت بر ارتکاب بعضی محرمات، واجب شده است و نیز بر عوض مالی که برای رهایی اسیر پرداخت می شود، اطلاق گردیده است.
فدیه و کفاره
تفاوت فدیه با کفّاره آن است که وجوب کفّاره به عنوان عقوبت ارتکاب محرمات است، بر خلاف فدیه که رویکرد جبرانی نیز دارد. ضمن آنکه کفّاره اعم از مال و غیر مال است.
کاربرد فقهی
...