حکم جاهل

[ویکی فقه] حکم جاهل (قرآن). در باره فرد جاهل در آموزه های دینی احکام خاصی بیان شده است که به برخی از آن ها اشاره می نماییم.
فراگیری معارف و احکام دین ، از سوی جاهلان واجب است.«وما کان المؤمنون لینفروا کافة فلولا نفر من کل فرقة منهم طـائفة لیتفقهوا فی الدین ولینذروا قومهم اذا رجعوا الیهم لعلهم یحذرون؛ شایسته نیست مؤمنان همگی بسوی میدان جهاد کوچ کنند؛ چرا از هر گروهی از آنان، طایفه ای کوچ نمی کند (و طایفه ای در مدینه بماند)، تا در دین و معارف و احکام اسلام آگاهی یابند و به هنگام بازگشت بسوی قوم خود، آنها را بیم دهند؟! شاید از مخالفت فرمان پروردگار بترسند، و خودداری کنند!»
← شان نزول
سؤال و پرسش جاهل از اهل خبره لازم است.«وما ارسلنا من قبلک الا رجالا نوحی الیهم فسـلوا اهل الذکر ان کنتم لاتعلمون؛ و پیش از تو، جز مردانی که به آنها وحی می کردیم، نفرستادیم! اگر نمی دانید، از آگاهان بپرسید (تا تعجب نکنید از اینکه پیامبر اسلام از میان همین مردان برانگیخته شده است)!»«وما ارسلنا قبلک الا رجالا نوحی الیهم فسـلوا اهل الذکر ان کنتم لا تعلمون؛ ما پیش از تو، جز مردانی که به آنان وحی می کردیم، نفرستادیم! (همه انسان بودند، و از جنس بشر!) اگر نمی دانید، از آگاهان بپرسید».
معذور بودن جاهل
جاهل قاصر معذور است.«... فلا تجعلوا لله اندادا وانتم تعلمون؛ آن کس که زمین را بستر شما، و آسمان (جو زمین ) را همچون سقفی بالای سر شما قرار داد؛ و از آسمان آبی فرو فرستاد؛ و به وسیله آن، میوه ها را پرورش داد؛ تا روزی شما باشد. بنابر این، برای خدا همتایانی قرار ندهید، در حالی که می دانید (هیچ یک از آنها، نه شما را آفریده اند، و نه شما را روزی می دهند)». (از تقیید نهی به علم، معذوریت جاهل در عدم توانایی بر علم و یا عدم وصول دلیل به وی استفاده می شود. )
← کتمان حقیقت
...