[ویکی فقه] حکم افترا به مریم (قرآن). وقتی حضرت مریم (علیهاالسّلام) در حالیکه فرزند تازه متولد شده اش، حضرت عیسی (علیه السلام) را در آغوش داشت، وارد شهر شد، مردم زبان به افترا و تهمت و شماتت به این بانوی پاکدامن گشودند.
خداوند متعال افترا به مریم (علیهاالسّلام) را بهتان عظیم می نامد: «وبکفرهم وقولهم علی مریم بهتـنـا عظیما؛ و (نیز) بخاطر کفرشان و تهمت بزرگی که بر مریم زدند.»تهمتشان به (مریم علیهاالسّلام) این بود که وقتی فرزند خود، عیسی (علیه السّلام) را به دنیا آورد، او را متهم به زنا کردند و این خود، هم کفر بود و هم بهتان، زیرا خود عیسی (علیه السّلام) در آغاز ولادتش به زبان آمد و با آنان سخن گفت که : «انی عبدالله، آتانی الکتاب و جعلنی نبیا». «واذکر فی الکتـب مریم اذ انتبذت من اهلها مکانـا شرقیـا• فاتت به قومها تحمله قالوا یـمریم لقد جئت شیــا فریـا؛ در این کتاب (آسمانی قرآن ) از مریم یاد آر، آن هنگام که از خانواده اش جدا شد و در ناحیه شرقی قرار گرفت•... • (مریم) او را در آغوش گرفته به سوی قومش آمد، گفتند: ای مریم! کار بسیار عجیب و بدی انجام دادی!»هنگامی که آنها کودکی نوزاد را در آغوش او دیدند، دهانشان از تعجب باز ماند، آنها که سابقه پاکدامنی مریم را داشتند و آوازه تقوا و کرامت او را شنیده بودند سخت نگران شدند، تا آنجا که بعضی به شک و تردید افتادند، و بعضی دیگر هم که در قضاوت و داوری، عجول بودند زبان به ملامت و سرزنش او گشودند، و گفتند: حیف از آن سابقه درخشان، با این آلودگی! و صد حیف از آن دودمان پاکی که این گونه بدنام شد.
خداوند متعال افترا به مریم (علیهاالسّلام) را بهتان عظیم می نامد: «وبکفرهم وقولهم علی مریم بهتـنـا عظیما؛ و (نیز) بخاطر کفرشان و تهمت بزرگی که بر مریم زدند.»تهمتشان به (مریم علیهاالسّلام) این بود که وقتی فرزند خود، عیسی (علیه السّلام) را به دنیا آورد، او را متهم به زنا کردند و این خود، هم کفر بود و هم بهتان، زیرا خود عیسی (علیه السّلام) در آغاز ولادتش به زبان آمد و با آنان سخن گفت که : «انی عبدالله، آتانی الکتاب و جعلنی نبیا». «واذکر فی الکتـب مریم اذ انتبذت من اهلها مکانـا شرقیـا• فاتت به قومها تحمله قالوا یـمریم لقد جئت شیــا فریـا؛ در این کتاب (آسمانی قرآن ) از مریم یاد آر، آن هنگام که از خانواده اش جدا شد و در ناحیه شرقی قرار گرفت•... • (مریم) او را در آغوش گرفته به سوی قومش آمد، گفتند: ای مریم! کار بسیار عجیب و بدی انجام دادی!»هنگامی که آنها کودکی نوزاد را در آغوش او دیدند، دهانشان از تعجب باز ماند، آنها که سابقه پاکدامنی مریم را داشتند و آوازه تقوا و کرامت او را شنیده بودند سخت نگران شدند، تا آنجا که بعضی به شک و تردید افتادند، و بعضی دیگر هم که در قضاوت و داوری، عجول بودند زبان به ملامت و سرزنش او گشودند، و گفتند: حیف از آن سابقه درخشان، با این آلودگی! و صد حیف از آن دودمان پاکی که این گونه بدنام شد.
wikifeqh: حکم_افترا_به_مریم_(قرآن)