حکم اعراض از منافقان

[ویکی فقه] حکم اعراض از منافقان (قرآن). هنگامی که از طرف خداوند برای مسلمانان فرمان جهاد صادر شد، جمعی از منافقان نزد پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) آمده و اظهار اطاعت می کردند، اما در جلسات نهان به طرح ریزی نقشه علیه مسلمانان می پرداختند.
اعراض پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) از منافقان، به امر خداوند متعال واجب شد: «ویقولون طاعة فاذا برزوا من عندک بیت طـائفة منهم غیر الذی تقول والله یکتب ما یبیتون فاعرض عنهم...؛ آنها در حضور تو می گویند فرمانبرداریم اما هنگامی که از نزد تو بیرون می روند جمعی از آنها جلسات سری شبانه بر ضد گفته های تو تشکیل می دهند، خداوند آنچه را در این جلسات می گویند می نویسد، اعتنائی به آنها مکن (و از نقشه های آنها وحشت نداشته باش) ...»
رفتار منافقان
جمعی از منافقان و یا افراد ضعیف الایمان به هنگامی که در صف مسلمانان در کنار پیغمبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) قرار می گیرند برای حفظ منافع و یا دفع ضرر از خویش با دیگران هم صدا شده و اظهار اطاعت فرمان پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) می کنند، و می گویند با جان و دل حاضریم از او پیروی کنیم، اما هنگامی که مردم از خدمت پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) خارج شدند، آن دسته از منافقان و افراد ضعیف الایمان گفته ها و پیمانهای خویش را به دست فراموشی می سپارند و در جلسات شبانه تصمیم هائی بر ضد سخنان پیغمبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) می گیرند.