حکم اسما و صفات خدا

[ویکی فقه] حکم اسما و صفات خدا (قرآن). توقیفیت اسما و صفات الهی بحثی است که قرآن کریم در آیات گوناگون از آن یاد فرموده است و احکامی را در این مورد ذکر می فرماید که در ذیل بدانها اشاره می شود.
لزوم خواندن خداوند، تنها با اسما و صفات تعیین شده از طرف او: «ولله الاسماء الحسنی فادعوه بها وذروا الذین یلحدون فی اسمـئه سیجزون ما کانوا یعملون؛ و برای خدا نامهای نیکی است خدا را با آن بخوانید، و آنها را که در اسماء خدا تحریف می کنند (و بر غیر او می نهند و شریک برایش قائل می شوند) رها سازید آنان به زودی جزای اعمالی را که انجام می دادند می بینند.»(آیه یاد شده دلالت می کند که نامیدن خدا به غیر آنچه او، خود را بدان نامید، جایز نیست. )
← معنای اسم
لزوم خواندن و عبادت خداوند، با بهترین اسما و صفات: «ولله الاسماء الحسنی فادعوه بها...؛ و برای خدا نامهای نیکی است خدا را با آن بخوانید...»
شکار با سگ
وجوب بردن نام خدا، هنگام شکار با سگ: «یسـلونک ماذا احل لهم قل احل لکم الطیبـت وما علمتم من الجوارح مکلبین تعلمونهن مما علمکم الله فکلوا مما امسکن علیکم واذکروا اسم الله علیه...؛ از تو سوال می کنند چه چیزها برای آنها حلال شده است بگو آنچه پاکیزه است برای شما حلال گردیده و (نیز صید ) حیوانات شکاری که از آنچه خداوند به شما تعلیم داده به آنها یاد داده اید (برای شما حلال است) پس از آنچه این حیوانات برای شما (صید می کنند و) نگاه می دارند بخورید و نام خدا را (به هنگام فرستادن حیوان برای شکار) بر آن برید ...»(ضمیر «علیه» به «ما علمتم» برمی گردد، بنابراین معنای «واذکروا اسم الله علیه» این است که هنگام فرستادن سگ (برای شکار) نام خدا را ببرید. )
نحر کردن شتران قربانی
...