[ویکی فقه] حکم استهزای معجزات (قرآن). مسخره کردن به قصد تحقیر، توهین یا اهدافی دیگر را استهزاء گویند، آیاتی که در قرآن سخن از استهزا به میان آورده بیشتر مربوط به حوزه عقیده و دین بوده که در آن، جبهه مخالفِ انبیای الهی، مؤمنان، وحی ، آیات الهی، معجزات انبیا، ... و حتی خداوند را به تمسخر گرفته و از استهزا به صورت حربه ای برای رویارویی با دین الهی بهره می جستند.
استهزای معجزات الهی حرام است: «بل عجبت ویسخرون• واذا راوا ءایة یستسخرون؛ تو از انکار آنها تعجب می کنی، ولی آنها مسخره می کنند! • و هنگامی که به آنها تذکر داده شود هرگز متذکر نمی شوند• و هنگامی که معجزه ای را ببینند دیگران را نیز به استهزا دعوت می کنند!» (مقصود از «آیه» آیات الهی و معجزات است. )
← استهزای معجزات موسی
۱. ↑ صافات/سوره۳۷، آیه۱۲.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۱، ص۱۵۰، برگرفته از مقاله «حکم استهزا».
...
استهزای معجزات الهی حرام است: «بل عجبت ویسخرون• واذا راوا ءایة یستسخرون؛ تو از انکار آنها تعجب می کنی، ولی آنها مسخره می کنند! • و هنگامی که به آنها تذکر داده شود هرگز متذکر نمی شوند• و هنگامی که معجزه ای را ببینند دیگران را نیز به استهزا دعوت می کنند!» (مقصود از «آیه» آیات الهی و معجزات است. )
← استهزای معجزات موسی
۱. ↑ صافات/سوره۳۷، آیه۱۲.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۱، ص۱۵۰، برگرفته از مقاله «حکم استهزا».
...
wikifeqh: حکم_استهزای_معجزات_(قرآن)