حویطات

[ویکی فقه] حُوَیْطات، قبیله ای بزرگ در کشورهای عربستان سعودی، مصر ، اردن هاشمی و فلسطین ، دارای سه شعبه بزرگ به نام های حویطات التَهَمَهْ، ابن جازی و علاوین است.
به نوشته محمد سلیمان طیب، در نیمه دوم قرن نهم شخصی به نام حویط با تنی چند از اشراف حجاز عازم شام بود که در نزدیکی عَقَبه به سختی بیمار شد و نزد اقوام بنی عَطیّه ماند. وی بعد ها با دختر میزبان ازدواج کرد و خاندان بزرگی را به نام حویطات در عقبه از خود باقی گذاشت.
نسب
بر اساس شجره نامه ای که این مؤلف ارائه داده است، حویطات خود را از اشراف حسینی مدینه و از نسل عبداللّه الاَعْرَج، از نوادگان حضرت امام حسین علیه السلام، می دانند، ولی به نظر فؤاد حمزه، تبار آن ها به نبطیان می رسد که در سرزمین ثَمود و مَدیَن می زیستند.برخی نوشته اند قبیله حویطات اخلاف کودک مجهول الهویه ای به نام غازی، اهل حجازند که در عقبه در خانه مَعاذ، نیای قبیله بنی عطیه، بزرگ شد و با دختر عطیه بن معاذ و نیز با زنان دیگری از قبیله بنی عطیه ازدواج کرد و قبیله حویطات حاصل این وصلت ها است.
عشیره های حویطات
حویطات مانند سایر قبیله ها از چند عشیره، بطن و فَخْذْ تشکیل می شود. پنج تن از فرزندان حویط به نام های عَمرو، عُلْوان، سعید، عمرانو سُویعد که مادرانشان از قبیله بنی عطیه بودند، هریک عشیرهایی بنیان گذاشتند که به نام آن ها مشهور شده است. در طول تاریخ، عده ای از حویطات در شبه جزیره عربستان باقی مانده و عده ای نیز به کشورهای دیگر مهاجرت کرده اند.
← عشایر باقی مانده در عربستان
...