حوزه علمیه اردبیل

[ویکی فقه] شهرستان اردبیل در منطقه ای سردسیر واقع و از جانب شمال به مشکین شهر و مرز ایران و جمهوری آذربایجان منتهی می شود. هر چند زمینه های تشیع در اردبیل به اواخر قرن سوم و اوایل قرن چهارم می رسد، اما با گرایش شیخ علی سیاهپوش (متوفی ۸۳۰ق) به مذهب شیعه بود که اغلب مردم به مذهب اثناعشری روی آوردند.
دوره آغازین حوزه علمیه اردبیل به قرن هشتم هجری می رسد و علامه محقق شیخ آقابزرگ تهرانی از دو شخصیت علمی در این دوره یاد می کند:۱. حسین بن اردشیر بن محمد۲. علی بن عبدالله بن ابی الحسن بن ابی بکر اردبیلی
آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، الحقائق الراهنة فی المائة الثامنة، ج۳، ص۱۵.
دومین دوره حوزه علمیه اردبیل به قرن دهم تا قرن دوازدهم هجری متعلق است.
← مقدس اردبیلی
سومین دوره از دوره های حوزه علمیه اردبیل شامل قرون سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم قمری است که از پررونق ترین ادوار آن محسوب می گردد. شاید یکی از علل آن توجه به فقه جعفری و کناره گیری از مشرب صوفی گری است. (به یقین بین صوفی گری و عرفان اسلامی تفاوت های آشکاری است. و مقدس اردبیلی که خود از مخالفان صوفیه محسوب می گردد از عارفان سالک و فقهای بزرگ اردبیل است که در نجف اشرف مرجعیت عامه داشت.)
← علمای دوره
...