حمیری محمد بن عبدالمنعم

[ویکی نور] ابوعبداللّه محمد بن عبدالمنعم الصنهاجی الحمیری مشهور به ابن عبدالمنعم وی در شهر «بستة» در مغرب تولد یافت.از تاریخ تولد او اطلاعی در دست نیست.قدیم ترین آگاهی در مورد این عالم مغربی در آثار ابن خطیب اندلسی و دیگران چون ابن حجر و سیوطی آمده است.قدرت حفظ او و احاطه اش بر لغت و کتابهای جوهری و سیبویه در زمان خود زبانزد بود.در اصول فقه و نیز علوم عقلی،در عین پای بندی به احکام شریعت،دست داشت.او در بزرگ سالی(بعد از 27 سالگی)به آموختن روی آورد و در سبتة نزد ابواسحاق غافقی و ابوالقاسم ابن الشاط و دیگران درس خواند.تاریخ درگذشت او را ابن حجر 727 ق ذکر کرده است و به گفتۀ ابن خطیب وی بر اثر ابتلا به بیماری طاعون درگذشت.او یک بار به همراه هیئتی به غرناطه رفته بود تا اطاعت سبتة را از دولت بنی نصر اعلام دارد.البته نام «ابن عبدالمنعم حمیری» بر شخص دیگری که ابوعبداللّه محمد بن ابی محمد عبداللّه بن عبدالمنعم بن عبدالنور حمیری باشد هم اطلاق شده است و برخی او را مؤلف «الروض المعطار» دانسته اند اما احسان عباس ، محقق و مصحّح مصری «الروض» مؤلف آن را همان ابوعبداللّه محمد بن عبدالمنعم صنهاجی حمیری می داند.اما اینکه مؤلف «الروض» کدامیک از دو شخصیت نامبرده است؟برای آگاهی بیشتر در این باره به جلد چهارم دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مدخل:ابن عبدالمنعم،ص200-202 مراجعه شود.
از مؤلف مذکور جز «الروض المعطار»اثر دیگری در دست نیست.
الروض المعطار فی خبر الأقطار