[ویکی فقه] حمل و نقل هیزم (قرآن). در این مقاله به داستان زن ابولهب که خارها و هیزم ها را با خودش حمل می کرد و جلوی راه پیامبر می ریخت، اشاره می شود.
حمل و نقل هیزم و خارها، از جانب همسر ابولهب، برای ایجاد مانع بر سر راه پیامبر (صلی الله علیه وآله) بود.«تبت یدا ابی لهب وتب• وامراته حمالة الحطب؛ بریده باد هر دو دست ابولهب (و مرگ بر او باد)• و (نیز) همسرش، در حالی که هیزم کش (دوزخ) است».(طبق یک احتمال، وجه وصف همسر ابولهب به «حمالة الحطب» این است که او برای اذیت و آزار پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) چوبهای خاردار و خارها را جمع می کرد و آنها را شبها بر سر راه پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) قرار می داد تا پاهای حضرت آسیب ببیند.)
دشمنی ابولهب و همسر او با پیامبر
(ام جمیل) همسر ابولهب و خواهر ابوسفیان بود. می دانیم که ابوسفیان مالدار معروف بنی امیه و شخص با نفوذ مکه بود و در اظهار عداوت نسبت به پیغمبر اسلام شهرت داشت. ابولهب نیز عموی پیغمبر اسلام و یکی از ده پسر عبدالمطلب، سرسخت ترین دشمنان پیغمبر و مسلمانان بود.ابولهب با اینکه از خاندان نجیب هاشم بود، مع الوصف بر اثر همنشینی با افراد فاسد قریش یعنی سران مشرک مکه و تماس دائم با آنها رنگ جماعت به خود گرفته بود. این مرد زردانبوی بددهن، هتاک و جسور، در میان مشرکان مکه بیش از همه نسبت به برادرزاده اش پیغمبر اسلام خصومت می ورزید و او را می آزرد.زن او ((ام جمیل) ) هم زنی بدسرشت و کینه توز بود. خانه آنان در همسایگی پیغمبر قرار داشت. هر خبری که از برادر زاده شوهر خود پیغمبر اسلام می شنید، آن را به اطلاع مشرکان می رسانید. ام جمیل، علاوه بر این، شوهرش او را وا می داشت تا به پیغمبر آزار بیشتر برساند. او حتی نام پیغمبر را عوض کرده بود و می گفت : به او نگویید (محمد) بلکه بگویید ((مذمم) )! !وقتی این خبر را به پیغمبر دادند، فرمود: خدا خواسته است نام مرا از دهان این زن بیندازد تا هر ناسزایی که می گوید، به (مذمم) بگوید، من که (مذمم) نیستم! ام جمیل، شبها خار و خاشاک و هیزم می آورد و در نقطه ای که محل عبور پیغمبر بود می ریخت تا از این راه به حضرت صدمه بزند. شوهر او ابولهب هم داوطلب شده بود که مال و ثروت خود را در راه مبارزه با پیغمبر صرف کند و این کار را هم می کرد. ام جمیل از هر گونه شرارت و سخن چینی و جسارت نسبت به پیغمبر خودداری نداشت و عواقب سوء آن را هم به گردن می گرفت. این زن شریر همینکه پیغمبر را می دید، از گفتن هر سخن زننده و هر گونه فحاشی به حضرت خودداری نمی کرد.ابولهب نیز بارها همینکه نگاهش به پیغمبر می افتاد، او را دنبال می نمود و خاک و سنگریزه به طرف آن برگزیده خدا پرتاب می کرد.داستان این مرد و زن بی ادب نگونبخت بد زبان در قرآن مجید، سوره (ابولهب) آمده است. این سوره ولو بسیار کوتاه و آنچه درباره ابولهب و زنش می گوید مختصر است ولی با این وصف، همین سوره کوتاه بیان کننده داستانی طولانی و نقل مختصر آن، گویای شرح مفصلی از اعمال ناهنجار و رفتار زشت این دو عنصر پلید و رسواست.
نزول سوره مسد
در مجمع البیان در ذیل آیه شریفه "و انذر عشیرتک الاقربین" از ابن عباس روایت آورده که گفت: وقتی این آیه نازل شد، رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) بر بالای صفارفت و با بلندترین صوتش فریاد زد یک خبر مهم، و قریش بدون درنگ دورش جمع شدند، پرسیدند چه شده است مگر؟ فرمود: به نظر شما اگر خبری بدهم که فردا صبح و یا امروز عصر دشمنی بر سر شما می تازد از من می پذیرید یا نه؟ همه گفتند: بلی (برای اینکه ما از تو دروغی نشنیده ایم). فرمود: هم اکنون شما را انذار و هشدار می دهم از عذابی سخت که در انتظار شما است، ابولهب گفت: "تبا لک - مرگت باد"، برای این همه ما را صدا زدی و اینجا جمع کردی؟ خدای عزّوجلّ در پاسخ وی این سوره را نازل کرد. مؤلف: این روایت را در تفسیر این سوره نیز از سعید بن جبیر از ابن عباس روایت کرده، ولی در آن نیامده که دعوت بر بالای صفا هنگام نزول آیه"و انذر عشیرتک... "بوده است.
حمل و نقل هیزم و خارها، از جانب همسر ابولهب، برای ایجاد مانع بر سر راه پیامبر (صلی الله علیه وآله) بود.«تبت یدا ابی لهب وتب• وامراته حمالة الحطب؛ بریده باد هر دو دست ابولهب (و مرگ بر او باد)• و (نیز) همسرش، در حالی که هیزم کش (دوزخ) است».(طبق یک احتمال، وجه وصف همسر ابولهب به «حمالة الحطب» این است که او برای اذیت و آزار پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) چوبهای خاردار و خارها را جمع می کرد و آنها را شبها بر سر راه پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) قرار می داد تا پاهای حضرت آسیب ببیند.)
دشمنی ابولهب و همسر او با پیامبر
(ام جمیل) همسر ابولهب و خواهر ابوسفیان بود. می دانیم که ابوسفیان مالدار معروف بنی امیه و شخص با نفوذ مکه بود و در اظهار عداوت نسبت به پیغمبر اسلام شهرت داشت. ابولهب نیز عموی پیغمبر اسلام و یکی از ده پسر عبدالمطلب، سرسخت ترین دشمنان پیغمبر و مسلمانان بود.ابولهب با اینکه از خاندان نجیب هاشم بود، مع الوصف بر اثر همنشینی با افراد فاسد قریش یعنی سران مشرک مکه و تماس دائم با آنها رنگ جماعت به خود گرفته بود. این مرد زردانبوی بددهن، هتاک و جسور، در میان مشرکان مکه بیش از همه نسبت به برادرزاده اش پیغمبر اسلام خصومت می ورزید و او را می آزرد.زن او ((ام جمیل) ) هم زنی بدسرشت و کینه توز بود. خانه آنان در همسایگی پیغمبر قرار داشت. هر خبری که از برادر زاده شوهر خود پیغمبر اسلام می شنید، آن را به اطلاع مشرکان می رسانید. ام جمیل، علاوه بر این، شوهرش او را وا می داشت تا به پیغمبر آزار بیشتر برساند. او حتی نام پیغمبر را عوض کرده بود و می گفت : به او نگویید (محمد) بلکه بگویید ((مذمم) )! !وقتی این خبر را به پیغمبر دادند، فرمود: خدا خواسته است نام مرا از دهان این زن بیندازد تا هر ناسزایی که می گوید، به (مذمم) بگوید، من که (مذمم) نیستم! ام جمیل، شبها خار و خاشاک و هیزم می آورد و در نقطه ای که محل عبور پیغمبر بود می ریخت تا از این راه به حضرت صدمه بزند. شوهر او ابولهب هم داوطلب شده بود که مال و ثروت خود را در راه مبارزه با پیغمبر صرف کند و این کار را هم می کرد. ام جمیل از هر گونه شرارت و سخن چینی و جسارت نسبت به پیغمبر خودداری نداشت و عواقب سوء آن را هم به گردن می گرفت. این زن شریر همینکه پیغمبر را می دید، از گفتن هر سخن زننده و هر گونه فحاشی به حضرت خودداری نمی کرد.ابولهب نیز بارها همینکه نگاهش به پیغمبر می افتاد، او را دنبال می نمود و خاک و سنگریزه به طرف آن برگزیده خدا پرتاب می کرد.داستان این مرد و زن بی ادب نگونبخت بد زبان در قرآن مجید، سوره (ابولهب) آمده است. این سوره ولو بسیار کوتاه و آنچه درباره ابولهب و زنش می گوید مختصر است ولی با این وصف، همین سوره کوتاه بیان کننده داستانی طولانی و نقل مختصر آن، گویای شرح مفصلی از اعمال ناهنجار و رفتار زشت این دو عنصر پلید و رسواست.
نزول سوره مسد
در مجمع البیان در ذیل آیه شریفه "و انذر عشیرتک الاقربین" از ابن عباس روایت آورده که گفت: وقتی این آیه نازل شد، رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) بر بالای صفارفت و با بلندترین صوتش فریاد زد یک خبر مهم، و قریش بدون درنگ دورش جمع شدند، پرسیدند چه شده است مگر؟ فرمود: به نظر شما اگر خبری بدهم که فردا صبح و یا امروز عصر دشمنی بر سر شما می تازد از من می پذیرید یا نه؟ همه گفتند: بلی (برای اینکه ما از تو دروغی نشنیده ایم). فرمود: هم اکنون شما را انذار و هشدار می دهم از عذابی سخت که در انتظار شما است، ابولهب گفت: "تبا لک - مرگت باد"، برای این همه ما را صدا زدی و اینجا جمع کردی؟ خدای عزّوجلّ در پاسخ وی این سوره را نازل کرد. مؤلف: این روایت را در تفسیر این سوره نیز از سعید بن جبیر از ابن عباس روایت کرده، ولی در آن نیامده که دعوت بر بالای صفا هنگام نزول آیه"و انذر عشیرتک... "بوده است.
wikifeqh: حمل_و_نقل_هیزم_(قرآن)