حلقه نیبلونگ

حلقه نیبلونگ یک اپرای چهار قسمتی از ریچارد واگنر است که متن اپرا، موسیقی و نمایشنامه آن اثر واگنر می باشد. این اثر واگنر که او بین سال های ۱۸۴۸ الی ۱۸۷۴ بر روی آن کار کرده است، با زمان اجرای حدوداً ۱۶ ساعت ( در چهار روز ) ، ارکستر بیش از ۱۰۰ نوازنده ( از جمله ۶ هارپ و ۴ تنور و توبا باس که به سفارش واگنر ساخته شد ) و ۳۴ تن از نوازندگان ( به علاوه گروه خوانندگان کر زن و مرد ) از بزرگ ترین آثار هنری موسیقی است. اولین بار تحت هدایت واگنر و به رهبری ارکستر هانس ریشتر به طور کامل در اوت ۱۸۷۶ در تالار اپرای بایرویت آلمان اجرا شد. این کار «سه گانه» نیز نامیده می شود، زیرا برخی تنها سه روز جشن را محاسبه کرده و روز اول را به عنوان مقدمه در نظر می گیرند.
این اثر از چهار قسمت ذیل تشکیل شده است:
• طلای راین
• دی والکوری
• زیگفرید
• غروب خدایان
سازبندی اپراهای حلقۀ نیبلونگ بسیار بزرگ است و طول اجرای مجموع آن ها بیش از پانزده ساعت است. موسیقی واگنر در این اپراها نیز پیچیده و پر از نوآوری ها در عرصه های مختلف آهنگسازی است.
واگنر برای اجرای این اپراها خواستار تالار ویژه ای شده بود و با کمک اشراف آلمان و پادشاه باواریا بالاخره چنین تالاری را در شهر بایرویت آلمان بنا کرد و نخستین اجرای کامل دوره اپراهای حلقه نیبلونگ در بایرویت انجام شد.
واگنر ارکستر بسیار بزرگی را برای اجرای این قطعه در نظر گرفت که مشخص شده بود چه تعداد ساز باید هر بخش را اجرا کنند. در بخش سازهای زهی از ۱۶ ویلن اول، ۱۶ ویلن دوم، ۱۲ ویولا، ۱۲ ویولن سل و ۱۲ کنترباس استفاده شده است. سازهای بادی چوبی آن شامل ۳ فلوت، ۱ پیکولو، ۱ کرآنگله، ۳ کلارینت، ۳ ابوا، ۱ کلارینت باس و ۳ باسون می شوند. بخش سازهای بادی برنجی این قطعه دربردارنده ۸ هورن، ۳ ترومپت، ۱ ترومپت باس، ۳ ترومبون، ۱ ترومبون کنتر باس و یک توبا. سازهای کوبه ای نیز شامل دو جفت تیمپانی، یک مثلث، یک جفت سنج، یک درام و یک ناقوس هستند. همچنین ۶ چنگ این ارکستر را کامل می کنند.