[ویکی شیعه] حلالیت طلبی یا اِستحلال طلب بخشش حق الناسی است که بر عهده انسان قرار دارد و شامل حقوق مالی (مانند غصب و کم فروشی) و غیر مالی (مانند غیبت) می شود. حلالیت طلبیدن یا نطلبیدن آثاری در دنیا و آخرت دارد. استحلال گاهی واجب و گاهی حرام است.
حلالیت طلبی یا استحلال، به معنای حلالیت طلبیدن و طلب حلالیت است. این مسأله زمانی مطرح می شود که فردی از دیگری بر عهده انسان باشد. در قرآن حلالیت طلبی به معنای رهایی از قید و بند(حقی) است که بر عهده انسان قرار دارد.
حلالیت طلبیدن یا انجام ندادن آن، آثار و نتایجی در زندگی دارد. در روایات اسلامی بر عدم تأخیر در حلالیت طلبی تاکید شده است، چرا که اگر فرد خطاکار در دنیا حلالیت نطلبد، خداوند در روز جزا از خوبی های او برداشته و به خوبی های کسی که حقش ضایع شده، اضافه می کند و اگر عمل نیکی نداشته باشد، از گناهان مظلوم برداشته و به گناهان ظالم اضافه می نماید.
حلالیت طلبی یا استحلال، به معنای حلالیت طلبیدن و طلب حلالیت است. این مسأله زمانی مطرح می شود که فردی از دیگری بر عهده انسان باشد. در قرآن حلالیت طلبی به معنای رهایی از قید و بند(حقی) است که بر عهده انسان قرار دارد.
حلالیت طلبیدن یا انجام ندادن آن، آثار و نتایجی در زندگی دارد. در روایات اسلامی بر عدم تأخیر در حلالیت طلبی تاکید شده است، چرا که اگر فرد خطاکار در دنیا حلالیت نطلبد، خداوند در روز جزا از خوبی های او برداشته و به خوبی های کسی که حقش ضایع شده، اضافه می کند و اگر عمل نیکی نداشته باشد، از گناهان مظلوم برداشته و به گناهان ظالم اضافه می نماید.
wikishia: حلالیت طلبی