حقوق زنان در برزیل

حقوق زنان در برزیل ( انگلیسی: Women's rights in Brazil ) در برزیل به شدت تحت تأثیر سنت های مردسالارانه فرهنگ ایبری قرار گرفته است که زنان را در روابط خانوادگی و اجتماعی تابع مردان می داند. [ ۳] شبه جزیره ایبری، که از اسپانیا، پرتغال و آندورا تشکیل شده است، به طور سنتی مرز فرهنگی و نظامی بین مسیحیت و اسلام بوده است و سنت قوی برای تسخیر نظامی و تسلط مردان ایجاد کرده است. [ ۴] سنت های پدرسالاری به آسانی از شبه جزیره ایبری به آمریکای لاتین از طریق سیستم انکومیاندا که وابستگی اقتصادی را در میان زنان و مردم بومی برزیل تقویت می کرد، منتقل شد. [ ۴] به عنوان بزرگ ترین ملت کاتولیک رومی در جهان، مذهب نیز تأثیر قابل توجهی بر حقوق زنان در برزیل داشته است.
برزیل دارای سازمان یافته ترین و مؤثرترین جنبش زنان در آمریکای لاتین است و دستاوردهای قابل توجهی در قرن گذشته برای ترویج و حمایت از حقوق قانونی و سیاسی زنان حاصل شده است. [ ۵] علیرغم دستاوردهایی که در قرن گذشته در زمینه حقوق زنان به دست آمده است، زنان در برزیل هنوز با نابرابری جنسیتی قابل توجهی روبرو هستند که در مناطق روستایی شمال شرقی برزیل بارزتر است. [ ۶] در سال ۲۰۱۰، سازمان ملل متحد برزیل را بر اساس شاخص نابرابری جنسیتی در میان ۱۶۹ کشور در رتبه ۷۳ قرار داد که آسیب های زنان را در زمینه های حقوق باروری، توانمندسازی و مشارکت نیروی کار می سنجد. [ ۷]
جنبش های زنان در برزیل به طور سنتی توسط زنان طبقه متوسط رو به بالا رهبری و حمایت می شدند، و به جای انقلابی بودن ماهیت اصلاح طلبی دارند، هرچند استثناهای واضحی به ویژه در مورد جنبش های اصلاحات ارضی وجود دارد. [ ۸] اگرچه در دهه ۱۹۳۰ در برزیل حق رای به زنان اعطا شد، اما تا دهه ۱۹۷۰ و به بعد بود که جنبش گسترده تر و قدرتمندتر زنان در برزیل شکل گرفت. برزیل در سال ۱۹۷۹، در سال انتشار آن، کنوانسیون رفع هرگونه تبعیض علیه زنان را امضا و تصویب کرد، کنوانسیون سازمان ملل متحد هدف آن حذف همه اشکال تبعیض علیه زنان است. [ ۹] زنان در برزیل از حقوق و وظایف قانونی مشابه مردان برخوردار هستند که به وضوح در ماده پنجم قانون اساسی برزیل در سال ۱۹۸۸ بیان شده است. [ ۱۰]
مجمع جهانی اقتصاد مطالعه ای منتشر کرد که نشان می دهد برزیل عملاً تفاوت های جنسیتی در آموزش و درمان را ریشه کن کرده است، اما زنان از نظر حقوق و نفوذ سیاسی عقب مانده اند. بر اساس آمار وزارت کار و رفاه، زنان ۳۰ درصد کمتر از مردان دستمزد می گرفتند. در سال ۲۰۰۵، گزارشگر ویژه سازمان ملل، به سطح بسیار پایینی از نمایندگی زنان در سیستم قضایی اشاره کرد، جایی که زنان «تنها ۵ درصد از پست های بالای قوه قضائیه و دادستانی را به خود اختصاص داده اند». [ ۱۱] بسیاری از زنان به عنوان شهردار انتخاب شده اند و زنان بسیاری نیز قاضی فدرال بوده اند. اولین زن در سال ۱۹۷۹ در مجلس سنا مشغول به کار شد. زنان برای اولین بار در انتخابات ریاست جمهوری برزیل ۱۹۸۹ نامزد ریاست جمهوری شدند. تا سال ۲۰۰۹، ۹ درصد از کرسی های پارلمان ملی در اختیار زنان بود. [ ۱۲]