[ویکی فقه] حفظ قرآن در صدر اسلام. برای گسترش حفظ قرآن در صدر اسلام عواملی ذکر شده است که در این مقاله به بعضی از این عوامل اشاره می کنیم.
در میان کتب آسمانی، قرآن مجید ویژگی هایی دارد که سبب توجه خاص مسلمانان شده است. حفظ و به خاطر سپردن از جلوه های این توجه به شمار می آید. این سنت تنها به قرآن اختصاص دارد. پیشینیان تورات و انجیل را از رو می خواندند و جز پیامبران شان، کسی آن را به خاطر نمی سپرد. مسلمانان چنین بدین امر اهتمام می ورزیدند که صحابه گاه بر سر وجود یا عدم یک حرف با یکدیگر درگیر می شدند. برخی از عوامل گسترش این امر در میان مسلمانان عبارت است از:
بلاغت و فصاحت قرآن
هیچ ملتی به اندازه ی عرب عصر بعثت شیفته ی سخن نبود و به آن عنایت نداشت. نامی که این قوم برای خود برگزید، نشان دهنده ی این توجه و اهمیت است. آنان خود را عرب و دیگران را عجم می خواندند. این بدان معنا است که در باور آن ها تنها این قوم خاص می توانست مقاصد خود را شیوا و روشن بیان کند. مردم این منطقه ی جغرافیایی شعرها و سخنرانی های را حفظ می کردند.کتاب خدا، از نظر فصاحت و بلاغت و به کارگیری الفاظ کلمات و ترکیبات جملات، آن ها را شگفت زده ساخت و جذب کرد. بنابراین، حتی کافران بدان دل بستند و به عنوان متنی در خور ستایش به حفظ آن پرداختند.
مضمون زندگی بخش آیات
قرآن مجید کتاب زندگی است. اصول و معارف و احکام الاهی که سعادت بشر را تامین و تضمین می کند، دراین کتاب بیان شده است. خداوند می فرماید: «ان هذا القرآن یهدی للتی هی اقوم.» . به درستی این قرآن (شما را) به سوی آنچه استوار است، راهنمایی می کند. «و نزلنا علیک الکتاب تبیانا لکل شی ء.» . و فرو فرستادیم بر تو این کتاب را که بیان کننده و روشن گر همه چیز است.محتوای ارزش مند آیات الاهی، مردم را بر آن داشت در زندگی فردی و اجتماعی به آن توجه کنند و به حفظ آن اهتمام ورزند.
اهتمام پیامبر به حفظ
...
در میان کتب آسمانی، قرآن مجید ویژگی هایی دارد که سبب توجه خاص مسلمانان شده است. حفظ و به خاطر سپردن از جلوه های این توجه به شمار می آید. این سنت تنها به قرآن اختصاص دارد. پیشینیان تورات و انجیل را از رو می خواندند و جز پیامبران شان، کسی آن را به خاطر نمی سپرد. مسلمانان چنین بدین امر اهتمام می ورزیدند که صحابه گاه بر سر وجود یا عدم یک حرف با یکدیگر درگیر می شدند. برخی از عوامل گسترش این امر در میان مسلمانان عبارت است از:
بلاغت و فصاحت قرآن
هیچ ملتی به اندازه ی عرب عصر بعثت شیفته ی سخن نبود و به آن عنایت نداشت. نامی که این قوم برای خود برگزید، نشان دهنده ی این توجه و اهمیت است. آنان خود را عرب و دیگران را عجم می خواندند. این بدان معنا است که در باور آن ها تنها این قوم خاص می توانست مقاصد خود را شیوا و روشن بیان کند. مردم این منطقه ی جغرافیایی شعرها و سخنرانی های را حفظ می کردند.کتاب خدا، از نظر فصاحت و بلاغت و به کارگیری الفاظ کلمات و ترکیبات جملات، آن ها را شگفت زده ساخت و جذب کرد. بنابراین، حتی کافران بدان دل بستند و به عنوان متنی در خور ستایش به حفظ آن پرداختند.
مضمون زندگی بخش آیات
قرآن مجید کتاب زندگی است. اصول و معارف و احکام الاهی که سعادت بشر را تامین و تضمین می کند، دراین کتاب بیان شده است. خداوند می فرماید: «ان هذا القرآن یهدی للتی هی اقوم.» . به درستی این قرآن (شما را) به سوی آنچه استوار است، راهنمایی می کند. «و نزلنا علیک الکتاب تبیانا لکل شی ء.» . و فرو فرستادیم بر تو این کتاب را که بیان کننده و روشن گر همه چیز است.محتوای ارزش مند آیات الاهی، مردم را بر آن داشت در زندگی فردی و اجتماعی به آن توجه کنند و به حفظ آن اهتمام ورزند.
اهتمام پیامبر به حفظ
...
wikifeqh: حفظ_قرآن_در_صدر_اسلام