حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام

[ویکی اهل البیت] حضرت عبدالعظیم حسنی از نوادگان حضرت امام حسن مجتبی علیه السّلام و از یاران امام هادی علیه السلام است.
حضرت «عبدالعظیم» علیه السلام فرزند عبدالله بن علی، از نوادگان حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام است و نسبش با چهار واسطه به آن حضرت می رسد. پدرش عبدالله نام داشت و مادرش فاطمه دختر عقبه بن قیس.
ولادت با سعادت حضرت عبدالعظیم علیه السلام در چهارم ربیع الثانی سال 173 هجری قمری در شهر مقدس مدینه واقع شده است و مدت 79 سال عمر بابرکت او با دوران امامت چهار امام معصوم، یعنی امام موسی کاظم علیه السلام، امام رضا علیه السلام، امام محمد تقی علیه السلام و امام علی النقی علیه السلام مقارن بوده و محضر مبارک امام رضا علیه السلام، امام محمدتقی علیه اسلام و امام هادی علیه السلام را درک کرده و احادیث فراوانی از آنان روایت کرده است.
این فرزند حضرت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم، از آن جا که از نوادگان حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام است به «حسنی» شهرت یافته است.
یکی از ابعاد مهمّ در شخصیّت حضرت عبدالعظیم علیه السلام مقام و منزلت علمی و دانش و خدمات علمی اوست. وی علاوه بر نقل احادیث از ائمه معاصر خویش کتاب هایی نیز تالیف نموده است که این دو اثر از آن جمله است:
1-خطبه های امیرالمومنین علیه السلام : این اثر مشتمل بر چند خطبه مولای متقیان امیرالمومنان علی علیه السلام است.
2-کتاب یوم و لیله: در این اثر درباره وظایف و اعمال مستحب و اخلاقی افراد در هر شبانه روز مطالبی عرضه شده است. با کمال تاسف اصل این اثر همانند بسیاری از آثار ارزشمند اسلامی در طول تاریخ از بین رفته است. در هر حال توضیحات علمای تاریخ و سیره به خوبی گویای این حقیقت است که حضرت عبدالعظیم علیه السلام علاوه بر تلاش برای آموزش عقاید سالم و مراقبت بر عبادات و اعمال فردی و دفاع از اهل بیت علیهم السلام ، به منظور ارشاد تعلیم و تربیت صحیح دینی مردم آثاری را تألیف کردند که هر یک در نوع خود بسیار مفید و موثر بوده اند.