حضرت زینب سلام الله علیها

[ویکی شیعه] زینب (۵ یا ۶ق.- ۶۲ق.) دختر امام علی(ع) و حضرت زهرا(س). وی همسر عبدالله بن جعفر بود و در واقعه کربلا در کنار برادرش امام حسین(ع) حضور داشت. با پایان یافتن جنگ، وی و دیگر بازماندگان کاروان امام(ع) به اسارت درآمدند و به کوفه و از آنجا به شام برده شدند. خطبه او در کوفه و نیز در شام (در مجلس یزید)، معروف است. او را به سبب مصیبت های فراوانی که دیده، اُمّ المَصائب لقب داده اند.
زینب دختر امام علی (ع) و حضرت فاطمه (س) است. معروف ترین نام وی زینب است که در لغت، به معنای «درخت نیکو منظر وخوشبو» آمده و معنای دیگر آن «زینت پدر» است.
حضرت زینب(س) در ۵ جمادی الاول سال پنجم در مدینه متولد شد. این روز در ایران روز پرستار نامگذاری شده است.

[ویکی اهل البیت] زینب کبری سلام الله علیها دختر امام علی علیه السلام و حضرت فاطمه سلام الله علیها است. بارزترین بعد زندگی حضرت زینب، نقش ویژه او در واقعه کربلا و دوران اسارت پس از این واقعه است. صبر و پایداری آن بانو در واقعه عاشورا علی رغم از دست دادن عزیزترین کسانش موجب شد که به عنوان اسوه صبر جاودان شود. خطبه های کوبنده آن حضرت در بند اسارت در کوفه و شام، باعث پرده برداری از چهره ظالمانه و ننگین حکومت اموی شد.
حضرت زینب، دختر امیرالمومنین و حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها در سال پنجم هجری، روز 5 جمادی الاول در مدینه، پس از امام حسین علیه السلام به دنیا آمد.
بر اساس روایات متعدد، نام گذاری حضرت زینب (س)، توسط پیامبر اسلام (ص) صورت گرفت. و جبرئیل از سوی خداوند این نام را به پیامبر (ص) رساند.
زینب را مخفف «زین اب » دانسته اند، یعنی زینت پدر.
القاب فراوانی برای آن حضرت نقل شده است. از القاب اوست: عقیله بنی هاشم، عقیله طالبیین، موثقه، عارفه، عالمه، محدثه، فاضله، کامله، عابده آل علی.
حضرت زینب (س) خدمت رسول خدا (ص) آمد و گفت: یا جدّاه در خواب دیدم که باد تندی وزید دنیا و آنچه در آن است تیره و تار شد و مرا از جایی به جای دیگر حرکت می داد، من از شدّت آن باد به درخت تنومندی تکیه دادم، در این هنگام آن درخت از جا کنده شد و بر روی زمین افتاد. به یکی از شاخه های نیرومند آن چسبیدم اما آن شاخه شکسته شد، به سراغ شاخه دیگری رفتم آن هم شکست به دو شاخه دیگر پناه بردم آن دو نیز شکستند و من از خواب بیدار شدم. رسول خدا (ص) از شنیدن سخنان زینب اندوهگین شد و اشک غم از دیدگانش جاری شد؛ آنگاه فرمود: آن درخت که از ریشه کنده شد منم جدّ تو؛ و آن شاخه اوّل مادرت فاطمه (س)، شاخه دوم پدرت علی (ع) و آن دو شاخه دیگر برادرانت حسن و حسین (ع) هستند! دخترم! این خواب حکایت از آن دارد که دنیا از فقدان آنان تیره و تار می شود، و شما دچار مصائب و دشواریهای فراوانی خواهید شد.
حضرت زینب (س) با عبداللَّه جعفر (پسر عموی خود) ازدواج کرد. برخی از مورخین تاریخ این ازدواج را سال هفدهم هجری می‏ دانند. ثمره این ازدواج چهار و یا پنج فرزند می ‏باشد که دو تن از آنان به نامهای محمد و عون، در کربلا به شهادت رسیدند.