حضرت الیاس علیه السلام

[ویکی اهل البیت] حضرت الیاس علیه السلام از انبیای بنی اسرائیل است. وی از صالحین و از جمله پیامبران برتری یافته از سوی خدا بر تمام مردم عصر خویش می باشد. نام او در قرآن کریم دو بار آمده وذکر او برای سومین بار در صورتی صحیح است که مراد از «الیاسین» در سوره صافات او باشد؛در صورتی که عده ای معتقدند مراد، آل محمد صلی الله علیه و آله است.
لغت الیاس یک لغت عبری است و بیشتر لغویان آن را همان «ایلیا»ی عبری به معنای «یَهُوه خدای من است» به معنی «بزرگوار من خداست» دانسته اند و گفته اند: چون این واژه یونانی است، به پایان آن حرف «س» افزوده شده است؛ مانند: «هرمس».
الیاس در میان مفسرین اختلاف شد که آیا ادریس است یا خضر است یا اولاد بشر ابن فنحاس است.
ابن اسحاق گوید: الیاس بن بستر بن فنحاس بن غیرار بن هارون بن عمران است. کعب گوید: خضر است. برخی گفته اند: همان ادریس است. چنان که یعقوب، همان اسرائیلی است. این قول از عبدالله بن مسعود است .
ولی گویا این گفته با آیات 84 ـ 85 سوره انعام سازگاری ندارد، زیرا به دلیل بازگشت ضمیر «مِن ذُرّیَّتِه» به «ابراهیم» یا «نوح»، الیاس نواده یکی از این دو پیامبر بشمار می رود، در حالی که بیشتر مفسران، ادریس را از اجداد نوح دانسته اند.
حضرت الیاس از انبیای بنی اسرائیل است که در قرآن کریم دو بار و در سوره های انعام و صافات از او یاد کرده است.
خداوند در سوره الصافات در ده آیه از آیه 123 الی 132، شرح الیاس را بیان فرموده است و می فرماید: «وَ إِنَّ إِلْیاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ»: از جمله عباد خاص که ساحت پروردگار از آنان قدردانی فرموده الیاس پیامبر و رسول و از فرزندان و نواده های هارون بوده و در شهر بعلبک به رسالت اعزام شده است.
«إِذْ قالَ لِقَوْمِهِ أَلا تَتَّقُونَ»: جمله اذکر در تقدیر گرفته شده و خطاب به رسول صلی اللّه علیه و آله است که بیاد آور که الیاس به قوم بت پرست خود خطاب نموده و دعوت به خداپرستی می نمود و آنان را تهدید نموده که به چه جهت از نعمت آفرینش کفران می نمائید و از عقوبت آفریدگار جهان باید در حذر باشید.