حصر اضافی

[ویکی فقه] حصر اضافی به اختصاص دادن چیزی به یک شیء و سلب آن از برخی اشیای دیگر اطلاق می شود.
حصر اضافی، مقابل حصر حقیقی و به معنای اثبات حکم برای موضوعی و نفی آن از برخی از غیر آن است، مانند: ﴿وَما مُحَمَّدٌ اِلاّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ﴾. این آیه در صدد نفی همه صفات پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم - غیر از رسالت - نیست، بلکه به نفی صفت خاصی نظر دارد، زیرا برخی ] درباره پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم بر این باور بودند که وی جاودانه است و هرگز از دنیا نمی رود. آیه در مقام رفع این شبهه می فرماید: پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم فقط یک فرستاده است و همیشگی نیست؛ یعنی فقط جاودانگی او را نفی می کند نه سایر صفات او را.