حسینه
لغت نامه دهخدا
حسینة. [ ح َ ن َ ] ( اِخ ) ( قلعه ٔ... ) رجوع به قلعه... شود.
حسینة. [ ح َ ن َ ] ( اِخ ) بندری است در جنوب ایران که محل صید مروارید بوده است.
پیشنهاد کاربران
حسینه نام گلی در بهشت است که در کنار چشم کوثر میروید. بوی بهشت بر گرفته شده از بوی گل حسینه است. در روایتی امده که حضرت محمد ( ص ) فرموده که کل معراج را بوی حسینه گرفته است.