حسین مظاهری

حسین مظاهری در سال ۱۳۱۲ هجری خورشیدی در «تیران»، از شهرهای استان اصفهان در خانواده ای مذهبی و روحانی به دنیا آمد. با توجه به اعتقادات دینی پدرش، حسن مظاهری، او نیز به دین و حوزهٔ علمیه علاقه مند شد.
وی با ورود به حوزهٔ علمیهٔ اصفهان دروس ادبیات را نزد جمال خوانساری و احمد مقدس، دروس سطح را نزد سید حسین خادمی، فیاض، سید عبدالحسین طیب، نورالدین اشنی، ادیب و مدرس و منظومه حاجی سبزواری را در نزد محمود مفید آموخت. با ورود به حوزهٔ علمیه قم، کتاب مکاسب و کفایةالاصول را نزد عبدالجواد جبل عاملی، مرعشی نجفی، مجاهدی، مرتضی حائری یزدی و سید محمدباقر سلطانی خواند و آنگاه بیش از هشت سال در دروس خارج فقه سید حسین طباطبایی بروجردی و ده سال در دروس خارج فقه و اصول سید روح الله خمینی و بیش از دوازده سال در دروس خارج فقه و اصول سیدمحمدمحقق داماد حاضر شد. وی همچنین اسفار ملا صدرا، شفای بوعلی سینا و دروس تفسیری و اعتقادی را نزد سید محمدحسین طباطبائی فراگرفت.
مظاهری در حوزه های علمیه علاوه بر دروس اخلاق به تدریس دروس مختلف فقهی، اصولی، فلسفی، اقتصاد اسلامی و… پرداخته است. او چندین بار، شرح منظومه، نهایةالحکمة و بخش هایی از اسفار اربعه را تدریس نموده و از سال ۱۳۵۶ تاکنون به تدریس دروس خارج فقه و اصول اشتغال داشته است. وی طی این سال ها بسیاری از ابواب فقهی ازجمله ولایت فقیه و همچنین بیش از پنج دوره کامل مباحث علم اصول فقه و یک دوره مبحث قواعد فقهیه را در حوزه علمیه قم و اصفهان تدریس کرده است. وی در زمینه فقه شیعی چندین کتاب تألیف کرده است.
پس از درگذشت حسن صافی اصفهانی رئیس حوزه علمیه اصفهان، درس خارج سید محمد علی موحد ابطحی رونق گرفت. تعدادی از روحانیون اصفهان از مظاهری خواستند تا به اصفهان مهاجرت کند. مظاهری تصمیم گیری در این خصوص را منوط به نظر سید علی خامنه ای کرد. پس از آن سید علی خامنه ای در نامه ای از او خواست تا به اصفهان مهاجرت کند. مظاهری نیز در نامه ای دعوت خامنه ای را پذیرفت و در آذرماه ۱۳۷۴ به اصفهان بازگشت و مدیریت حوزه علمیه آن شهر را به عهده گرفت.