[ویکی فقه] میرزا حسینعلی نوری معروف به بهاء الله موسس فرقه روسی بهائیت است و به این فرقه روسی می گویند چرا که دولت روسیه تزاری بیشترین نقش را در پیدایش و گسترش این فرقه در زمان آخرین شاهان قاجار ایفا نمود و صحت این سخن با مطالعه ای اجمالی در تاریخ بهائیت بر هر کسی روشن می گردد.
فرقه بهائیت که در ادامه جنبش ضاله بابیت در ایران شکل گرفت، گوی سبقت را از دیگر فرقه های نوظهور در زمان خود ربود و امروزه نیز همچنان در گمراه نمودن بشر از مسیر حق و هدایت فعالیت های چشمگیری را به انجام می رساند.در این مقاله سعی می گردد خوانندگان گرامی با ابعاد زندگانی اصلی ترین چهره در پیدایش این فرقه، آشنا شوند همان کسی که بهائیان، وی را امروز پیامبر خود دانسته و حتی نماز خود را به سمت او بجای می آورند.
شخصیت حسینعلی نوری
میرزا حسینعلی نوری در سال ۱۲۳۳ قمری در تهران به دنیا آمد. پدرش میرزا عباس معروف به میرزا بزرگ، از مستوفیان و منشیان عهد محمد شاه قاجار و به ویژه مورد توجه خاص قائم مقام فراهانی بود و بعد از قتل قائم مقام از مناصب خود برکنار شد، به نور رفت و به کار منشیگری و حسابداری و معلمی در خانه اشراف آن دوران پرداخت و حسینعلی خواندن و نوشتن را نزد پدر آموخت. البته او بعدها ادعای «امی» بودن کرد، اما خواهرش این امر را تکذیب می کند.در زمان ادعای بابیت سید علی محمد شیرازی، در جمادی الاولی ۱۲۶۰، او جوانی ۲۸ ساله و ساکن تهران بود که در پی تبلیغ ملاحسین بشرویه ای (نخستین پیرو باب معروف به باب الباب و جزء ۱۸ نفر از یاران اصلی باب.) در شمار نخستین گروندگان به باب در آمد و از آن پس یکی از فعال ترین افراد بابی شد و به ترویج بابیگری، به ویژه در نور و مازندران، پرداخت. در اثر تبلیغات وی برخی از برادرانش، ازجمله میرزا یحیی معروف به صبح ازل نیز به این مرام پیوستند. میرزا یحیی سیزده سال از برادرش کوچکتر بود. میرزا حسینعلی با پیروی از فرقه بابیگری کم کم از سران مهم فرقه بابیه می شود. وی در افتضاحات بدشت (رجوع شود به مقاله بدشت فجیع ترین حادثه در عصر بابیت) واقع در حوالی شمال شرقی کشور که در آنجا هواداران و پیروان باب نسخ دین مبین اسلام را اعلام کردند، حضوری فعال داشت. در این روز طاهره قزوینی (قره العین) ضمن کشف حجاب با چند تن از مردان پیرو باب رفتاری منافی اخلاق داشت.از نکات مهم این اجتماع القاب تراشی های سران بابی بود. لذا میرزا حسینعلی نوری نیز در همان جا به لقب بهاء الله مفتخر گردید. در بازگشت بابیان از بدشت، در شعبان ۱۲۶۴، روستائیانی که برخی از گزارشهای آن اجتماع را شنیده بودند، در قربه نیالا به آنان حمله کرده و میرزا حسینعلی به سختی از این غائله نجات یافت. برخی منابع بهائی، این برخورد را به غضب الهی در نتیجه رفتار غیر اخلاقی بابیها در بدشت تعبیر کرده اند. در همان اوایل سال ۱۲۶۵ هجری قمری، شورش بابیها در قلعه شیخ طبرسی مازندران نیز روی داد و میرزا حسینعلی همراه با برادرش یحیی، و جمعی دیگر قصد پیوستن به بابیهای قلعه طبرسی را داشت، ولی در آمل دستگیر، زندانی و سپس روانه تهران شد. چون خبر اعمال زشت و غیر اخلاقی و پرده دری های آنان در بدشت، همچنین توطئه ها و فتنه های حسینعلی نوری به محمدشاه قاجار رسید، فرمان قتل او را صادر کرد. اما با مرگ محمدشاه این فرمان اجرا نشد و میرزاحسینعلی با حمایت ماموران سفارت روسیه به تهران بازگشت.پس از آغاز پادشاهی ناصرالدین شاه، میرزاتقی خان امیرکبیر که از نقش میرزا حسینعلی نوری در تحرکات و بلوای بابیان خبر داشت، او را به عراق تبعید کرد. میرزا حسینعلی نوری پس از عزل و قتل ناجوانمردانه امیرکبیر، که بهائیان آن را انتقام الهی می نامند، و در ایام صدارت میرزا آقاخان نوری به ایران بازگشت و در راس یک گروه، برنامه ای را برای ترور شاه طراحی کرد.
ترور ناکام شاه و حمایت روسیه
میرزا حسینعلی (بهاالله) پس از طراحی برنامه ترور ناصرالدین شاه، برای اینکه از مظان اتهام دور باشد، قبل از اجرای این طرح به خانه ییلاقی میرزا آقاخان نوری صدر اعظم وقت و جانشین امیرکبیر می رود و منتظر نتیجه اقدام همفکران و بابی های مامور ترور می ماند. چون خبر شکست این توطئه و بازداشت بابی ها به او می رسد، به سرعت خود را به سفارت روسیه در زرگنده می رساند.برخی منابع بابی همچون خواهر میرزا حسینعلی نوری دست داشتن وی را در توطئه قتل شاه تایید می کنند، اما منابع بهائی عموما منکر آن هستند. خود او نیز در نامه معروف به لوح شیخ از مداخله در آن تبری جسته و حتی ادعا کرده که در زندان به احوال و حرکات حزب بابی می اندیشیده و قصد اصلاح و تهذیب آنان را داشته است. با این همه، بهاءالله احتمالا به منظور مصون ماندن از تعقیب و دستگیری، که چه بسا به اعدامش می انجامید، مدتی در مقر تابستانی سفارت روس در زرگنده شمیران به سر برد و بنابر منابع بهائی، به رغم اصرار سفیر روس بر ادامه اقامت وی در آنجا و امتناع از تسلیم او به نمایندگان شاه، سرانجام سفیر از وی خواست که به خانه صدراعظم برود و ضمنا از میرزا آقاخان نوری (صدراعظم (به طور صریح و رسمی خواستار گردید امانتی را که دولت روس به وی می سپارد در حفظ و حراست آن بکوشد و اگر آسیبی به بهاءالله برسد و حادثه ای رخ دهد، شخص صدراعظم مسئول سفارت روس خواهد بود. توجه خاص سفیر روس به سرنوشت باب و بابیان، موجب شد که وی بعد از تسلیم میرزا حسینعلی به صدراعظم، هم چنان مراقب کار باشد و با پیگیری موضوع و پیغام شدید، موجبات رهایی او را از زندان فراهم آورد.ناصرالدین شاه نیز که از حادثه ترور سخت به خشم آمده بود، اما به سبب اینکه وی با مساعدت و موافقت دولت روسیه به سلطنت رسیده بود و توان مقابله با قدرت استعماری روسیه تزاری را نداشت و میرزا حسینعلی نوری نیز به سفارت روسیه پناهنده شده بود سرانجام با این شرط که میرزا حسینعلی نوری (بهاالله) برای همیشه از ایران تبعید شود، با آزادی او موافقت می کند.میرزا حسینعلی به دستور حکومت ایران، باید تهران را به مقصد بغداد ترک می گفت. سفیر روس از وی خواست «که به روسیه برود و دولت روس از او پذیرایی خواهد نمود»، اما او نپذیرفت؛ هنگام سفر تبعید نیز نماینده ای از سوی سفارت روس همراه کاروان بود. در پی سرکوب بابیان توسط قوای دولتی اعضای دیگر بابی نیز ناگزیر از ترک تهران و رفتن به بغداد شدند.
رفتار بابیان در عراق
...
فرقه بهائیت که در ادامه جنبش ضاله بابیت در ایران شکل گرفت، گوی سبقت را از دیگر فرقه های نوظهور در زمان خود ربود و امروزه نیز همچنان در گمراه نمودن بشر از مسیر حق و هدایت فعالیت های چشمگیری را به انجام می رساند.در این مقاله سعی می گردد خوانندگان گرامی با ابعاد زندگانی اصلی ترین چهره در پیدایش این فرقه، آشنا شوند همان کسی که بهائیان، وی را امروز پیامبر خود دانسته و حتی نماز خود را به سمت او بجای می آورند.
شخصیت حسینعلی نوری
میرزا حسینعلی نوری در سال ۱۲۳۳ قمری در تهران به دنیا آمد. پدرش میرزا عباس معروف به میرزا بزرگ، از مستوفیان و منشیان عهد محمد شاه قاجار و به ویژه مورد توجه خاص قائم مقام فراهانی بود و بعد از قتل قائم مقام از مناصب خود برکنار شد، به نور رفت و به کار منشیگری و حسابداری و معلمی در خانه اشراف آن دوران پرداخت و حسینعلی خواندن و نوشتن را نزد پدر آموخت. البته او بعدها ادعای «امی» بودن کرد، اما خواهرش این امر را تکذیب می کند.در زمان ادعای بابیت سید علی محمد شیرازی، در جمادی الاولی ۱۲۶۰، او جوانی ۲۸ ساله و ساکن تهران بود که در پی تبلیغ ملاحسین بشرویه ای (نخستین پیرو باب معروف به باب الباب و جزء ۱۸ نفر از یاران اصلی باب.) در شمار نخستین گروندگان به باب در آمد و از آن پس یکی از فعال ترین افراد بابی شد و به ترویج بابیگری، به ویژه در نور و مازندران، پرداخت. در اثر تبلیغات وی برخی از برادرانش، ازجمله میرزا یحیی معروف به صبح ازل نیز به این مرام پیوستند. میرزا یحیی سیزده سال از برادرش کوچکتر بود. میرزا حسینعلی با پیروی از فرقه بابیگری کم کم از سران مهم فرقه بابیه می شود. وی در افتضاحات بدشت (رجوع شود به مقاله بدشت فجیع ترین حادثه در عصر بابیت) واقع در حوالی شمال شرقی کشور که در آنجا هواداران و پیروان باب نسخ دین مبین اسلام را اعلام کردند، حضوری فعال داشت. در این روز طاهره قزوینی (قره العین) ضمن کشف حجاب با چند تن از مردان پیرو باب رفتاری منافی اخلاق داشت.از نکات مهم این اجتماع القاب تراشی های سران بابی بود. لذا میرزا حسینعلی نوری نیز در همان جا به لقب بهاء الله مفتخر گردید. در بازگشت بابیان از بدشت، در شعبان ۱۲۶۴، روستائیانی که برخی از گزارشهای آن اجتماع را شنیده بودند، در قربه نیالا به آنان حمله کرده و میرزا حسینعلی به سختی از این غائله نجات یافت. برخی منابع بهائی، این برخورد را به غضب الهی در نتیجه رفتار غیر اخلاقی بابیها در بدشت تعبیر کرده اند. در همان اوایل سال ۱۲۶۵ هجری قمری، شورش بابیها در قلعه شیخ طبرسی مازندران نیز روی داد و میرزا حسینعلی همراه با برادرش یحیی، و جمعی دیگر قصد پیوستن به بابیهای قلعه طبرسی را داشت، ولی در آمل دستگیر، زندانی و سپس روانه تهران شد. چون خبر اعمال زشت و غیر اخلاقی و پرده دری های آنان در بدشت، همچنین توطئه ها و فتنه های حسینعلی نوری به محمدشاه قاجار رسید، فرمان قتل او را صادر کرد. اما با مرگ محمدشاه این فرمان اجرا نشد و میرزاحسینعلی با حمایت ماموران سفارت روسیه به تهران بازگشت.پس از آغاز پادشاهی ناصرالدین شاه، میرزاتقی خان امیرکبیر که از نقش میرزا حسینعلی نوری در تحرکات و بلوای بابیان خبر داشت، او را به عراق تبعید کرد. میرزا حسینعلی نوری پس از عزل و قتل ناجوانمردانه امیرکبیر، که بهائیان آن را انتقام الهی می نامند، و در ایام صدارت میرزا آقاخان نوری به ایران بازگشت و در راس یک گروه، برنامه ای را برای ترور شاه طراحی کرد.
ترور ناکام شاه و حمایت روسیه
میرزا حسینعلی (بهاالله) پس از طراحی برنامه ترور ناصرالدین شاه، برای اینکه از مظان اتهام دور باشد، قبل از اجرای این طرح به خانه ییلاقی میرزا آقاخان نوری صدر اعظم وقت و جانشین امیرکبیر می رود و منتظر نتیجه اقدام همفکران و بابی های مامور ترور می ماند. چون خبر شکست این توطئه و بازداشت بابی ها به او می رسد، به سرعت خود را به سفارت روسیه در زرگنده می رساند.برخی منابع بابی همچون خواهر میرزا حسینعلی نوری دست داشتن وی را در توطئه قتل شاه تایید می کنند، اما منابع بهائی عموما منکر آن هستند. خود او نیز در نامه معروف به لوح شیخ از مداخله در آن تبری جسته و حتی ادعا کرده که در زندان به احوال و حرکات حزب بابی می اندیشیده و قصد اصلاح و تهذیب آنان را داشته است. با این همه، بهاءالله احتمالا به منظور مصون ماندن از تعقیب و دستگیری، که چه بسا به اعدامش می انجامید، مدتی در مقر تابستانی سفارت روس در زرگنده شمیران به سر برد و بنابر منابع بهائی، به رغم اصرار سفیر روس بر ادامه اقامت وی در آنجا و امتناع از تسلیم او به نمایندگان شاه، سرانجام سفیر از وی خواست که به خانه صدراعظم برود و ضمنا از میرزا آقاخان نوری (صدراعظم (به طور صریح و رسمی خواستار گردید امانتی را که دولت روس به وی می سپارد در حفظ و حراست آن بکوشد و اگر آسیبی به بهاءالله برسد و حادثه ای رخ دهد، شخص صدراعظم مسئول سفارت روس خواهد بود. توجه خاص سفیر روس به سرنوشت باب و بابیان، موجب شد که وی بعد از تسلیم میرزا حسینعلی به صدراعظم، هم چنان مراقب کار باشد و با پیگیری موضوع و پیغام شدید، موجبات رهایی او را از زندان فراهم آورد.ناصرالدین شاه نیز که از حادثه ترور سخت به خشم آمده بود، اما به سبب اینکه وی با مساعدت و موافقت دولت روسیه به سلطنت رسیده بود و توان مقابله با قدرت استعماری روسیه تزاری را نداشت و میرزا حسینعلی نوری نیز به سفارت روسیه پناهنده شده بود سرانجام با این شرط که میرزا حسینعلی نوری (بهاالله) برای همیشه از ایران تبعید شود، با آزادی او موافقت می کند.میرزا حسینعلی به دستور حکومت ایران، باید تهران را به مقصد بغداد ترک می گفت. سفیر روس از وی خواست «که به روسیه برود و دولت روس از او پذیرایی خواهد نمود»، اما او نپذیرفت؛ هنگام سفر تبعید نیز نماینده ای از سوی سفارت روس همراه کاروان بود. در پی سرکوب بابیان توسط قوای دولتی اعضای دیگر بابی نیز ناگزیر از ترک تهران و رفتن به بغداد شدند.
رفتار بابیان در عراق
...
wikifeqh: حسینعلی_نوری