حسین بن حسن حلیمی

[ویکی فقه] حَلیمی، حسین بن حسن، کنیه اش ابوعبداللّه، فقیه و محدّث و قاضی شافعی قرن چهارم و پنجم می باشد.
برخی حسین بن حسن حلیمی را صاحب آثار متعدد و مفید معرفی کرده اند، اما در منابع، فقط یک اثر از او با نام منهاج الدین فی شعب الایمان ذکر شده است.
این کتاب در سه جلد تألیف و در ۷۷ باب تنظیم گردیده، بر اساس روایتی از پیامبر که ایمان دارای هفتاد و چند شعبه است (برای آثار دیگری با عنوان شعب الایمان، رجوع کنید به حاجی خلیفه ).

← ابواب کتاب
شخصیت حلیمی و آرای او در میان شافعیان دارای منزلت و اعتبار است،   چنان که ابوبکر بیهقی (متوفی ۴۵۸)، از ائمه شافعی ، در تألیفات خود از آرای او بسیار بهره گرفته است. 
بیهقی   تصریح دارد که شاکله اصلی کتاب شعب الایمانِ خود را از المنهاج حلیمی گرفته و در بخش های گوناگون مطالبی از وی نقل کرده است.
وی   وجه تمایز کتاب خود را با اثر حلیمی در این دانسته که حلیمی برای اختصار، اسانید روایات را حذف کرده، اما وی احادیث را، به شیوه اهل حدیث، با اِسناد نقل نموده است.

کتاب آیات الساعة حلیمی
...