حسودان

[ویکی فقه] حسودان (قرآن). حسد به معنای آرزو کردن زوال نعمت از کسی است که استحقاق آن را دارد. لازم است هماره انسان از دوستی با حسودان اجتناب کند، از شر آنان به خداوند پناه ببرد، چرا که همه انسان ها حتی پیامبران در معرض حسادت و بدخواهی حسودان قرار دارند.
اجتناب از دوستی، با حسودان و بدخواهان امری لازم و ضروری است.ودوا لو تکفرون کما کفروا فتکونون سواء فلا تتخذوا منهم اولیاء.. «آنان آرزو می کنند که شما هم مانند ایشان کافر شوید، و مساوی یکدیگر باشید. بنا بر این، از آنها دوستانی انتخاب نکنید، مگر اینکه (توبه کنند، و) در راه خدا هجرت نمایند. هر گاه از این کار سر باز زنند، (و به اقدام بر ضد شما ادامه دهند،) هر جا آنها را یافتید، اسیر کنید! و (در صورت احساس خطر) به قتل برسانید! و از میان آنها، دوست و یار و یاوری اختیار نکنید!»
← نهی از دوستی کفار حسود
لازم است انسان، از شر حسودان، هنگام تلاشهای حسادت آمیز آنان، به خدا پناه ببرد.قل اعوذ برب الفلق• ومن شر حاسد اذا حسد. «بگو: پناه می برم به پروردگار سپیده صبح، • .... . • و از شر هر حسودی هنگامی که حسد می ورزد!»
بدترین مخلوقات
حسودان، از بدترین مخلوقات هستند.قل اعوذ برب الفلق• من شر ما خلق• ومن شر حاسد اذا حسد. «بگو: پناه می برم به پروردگار سپیده صبح، • از شر تمام آنچه آفریده است. • .... . • و از شر هر حسودی هنگامی که حسد می ورزد!»
← صفت رذیله حسد
...